{mosimage}Τριανόν Filmcenter 17-23/5 Η Ταινιοθήκη της Ελλάδος, στο πλαίσιο των τακτικών της προβολών, παρουσιάζει από τις 17 έως 23/5, ένα αφιέρωμα σε ευρωπαίες δημιουργούς στο Τριανόν Filmcenter (Κοδριγκτώνος 21 & Πατησίων 101) σε συνεργασία με το British Council, το Goethe Institut, το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, τη Γενική Γραμματεία Ισότητας, το Πρόγραμμα Προπτυχιακών Σπουδών για θέματα Φύλου και Ισότητας του Πανεπιστημίου Αθηνών, την Ταινιοθήκη της Γερμανίας και την εταιρεία διανομής LUX. Χορηγός επικοινωνίας: ΕΡΤ Α.Ε.
Τις ταινίες του φεστιβάλ θα προλογίσουν οι σκηνοθέτιδές τους. Η διάλεξη της Ula Stockl θα λάβει χώρα στην αίθουσα Κ. Τσατσαρώνη της Ένωσης Ανταποκριτών Ξένου Τύπου (Ακαδημίας 23) στις 16/5 και ώρα 19:00. 

Λίγα λόγια για το αφιέρωμα

Το φεστιβάλ στον πρωτοποριακό και γυναικείο κινηματογράφο που διοργανώνει η Ταινιοθήκη της Ελλάδος, συνέχεια μίας σειράς αντίστοιχων εκδηλώσεων των τελευταίων τριών ετών, αποτελεί το προοίμιο ενός ευρύτερου φεστιβάλ  που φιλοδοξεί να καθιερωθεί σε ετήσια βάση στο πρότυπο ενός πολυσυλλεκτικού πλαισίου που θα καλύπτει κάθε είδος κινηματογραφικής δημιουργίας (μυθοπλασία, ντοκιμαντέρ, ταινίες πειραματισμού, νέα μέσα) και θα αποτελέσει πόλο έλξης για νέους δημιουργούς.

Συνεχίζοντας τα αφιερώματά μας σε πρωτοπόρους γυναίκες σκηνοθέτιδες -το 2005 στη Maya Deren και το 2004 στη Laura Mulvey- παρουσιάζουμε φέτος τη Σκωτσέζα κινηματογραφίστρια  Margaret Tait (Μάργκαρετ Τάιτ), το κινηματογραφικό έργο της οποίας, διαποτισμένο από την ποιητική της ιδιοσυγκρασία, περιγράφεται ως φιλμική ποίηση. Η ρετροσπεκτίβα των ταινιών της, σε αποκατεστημένες κόπιες, που παρουσιάζεται στο πλαίσιο του αφιερώματος της Ταινιοθήκης και σε συνεργασία με το British Council έχει παρουσιαστεί σε διάφορα ιδρύματα του εξωτερικού μεταξύ των οποίων τα Museum of Modern Art (MOMA), National Film Theatre (London), Berlin Film Festival, Arsenal Kino (Berlin), Deutsches Filmmuseum (Frankfurt), Cinematheque Ontario (Toronto) κ.ά.

Το πρόγραμμα της Margaret Tait θα παρουσιάσει η γερμανίδα σκηνοθέτιδα Ute Aurand (Ούτε Αουράντ), που την επισκέφθηκε το 1995 στα νησιά Orkney και στο έργο της οποίας συναντά κανείς έντονα τις επιρροές της. Η Ute Aurand (1957), εκπρόσωπος της νεότερης γενιάς γερμανίδων δημιουργών, εστιάζει στο «βιωμένα οικείο» κινηματογραφώντάς το στο πέρασμα του χρόνου, εξερευνώντας παράλληλα τις τεχνικές δυνατότητες της 16mm κάμεράς της.

Στην ελληνική πλευρά η Αντουανέττα Αγγελίδη (1950), έργα της οποίας έχουν προβληθεί στα αφιερώματά μας το 2005 και 2006, θεωρείται η πλέον ολοκληρωμένη πρωτοποριακή δημιουργός στην Ελλάδα. Η  προβληματική του φύλου  που διαπερνά το έργο της εκφράζεται με μία εικαστική προσέγγιση και στοιχεία διαφορετικής κινηματογραφικής αφήγησης. Η έντονα πειραματική της γραφή αρχίζει από την πρώτη της ταινία, Idees Fixes/Dies Irae [Παραλλαγές στο ίδιο θέμα] (1977), η οποία ξεκινά ως πτυχιακή στην I.D.H.E.C.
Στο αφιέρωμα της Ταινιοθήκης παρεμβάλλονται οι καταξιωμένες ιταλίδες σκηνοθέτιδες Liliana Cavani (1933) και Lina Wertmuller (1926) καθώς και η γαλλίδα Agnes Varda (1928), με το Cleo de 5 a 7(1961), ταινία - σταθμό της γαλλικής nouvelle-vague, και τη μετέπειτα ταινία της Les Creatures (1966). 

H Ula Stockl (Ούλα Στόεκλ) (1938) μας επισκέπτεται με τη διπλή της ιδιότητα: ως κινηματογραφίστρια και ως καθηγήτρια πανεπιστημίου. Τα τελευταία είκοσι χρόνια η Ula Stockl διδάσκει σκηνοθεσία και κινηματογράφο με έμφαση στις  Σπουδές Φύλου σε πολλά πανεπιστήμια, ενώ τα τελευταία χρόνια είναι μόνιμη καθηγήτρια στο University of Central Florida στο Orlando των Η.Π.Α. Στο πλαίσιο αυτό θα δώσει μια διάλεξη θίγοντας κινηματογραφικά ζητήματα υπό το πρίσμα των σπουδών φύλου σε συνεργασία με το Προπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών για θέματα Φύλου και Ισότητας και το Τμήμα Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.

Στην ίδια γενιά με τη γερμανίδα Ula Stockl, η ελληνίδα Λίλα Κουρκουλάκου (1936) εμφανίζεται το 1957 κι αποτελεί κομμάτι της πρώτης ομάδας των δημιουργών που διαμόρφωσαν έναν κριτικό κινηματόγραφο στην περίοδο του καταπιεστικού εκσυγχρονισμού. Στο πλαίσιο του αφιερώματος θα προβληθεί η ταινία της Το Νησί της Σιωπής (1958) σε αποκατεστημένη κόπια από την Ταινιοθήκη της Ελλάδος, όπου κατά την Αγλαΐα Μητροπούλου «εισάγει σ’ αυτή τη μελέτη της ζωής των λεπρών στην Σπιναλόγκα μια αφοσίωση και μια στοργή που φωτίζουν το νεορεαλιστικά ντοκιμαντερίστικο πλαίσιο και στυλ της ταινίας».  

Η  πρώτη μεταδικτατορική γενιά αντιπροσωπεύεται από τις πρόωρα χαμένες Τώνια Μαρκετάκη και Φρίντα Λιάππα που χαράζουν το ρεύμα της μετάβασης από τις ταξικές στις πολιτικές των ταυτοτήτων με ιδιαίτερη έμφαση στο πορτρέτο της νέας γυναίκας. Η Τώνια Μαρκετάκη (1942-1994) δραστήριο μέλος της ανήσυχης παρέας που δημιουργεί το Νέο Ελληνικό Κινηματόγραφο με σπουδές στην I.D.H.E.C., δουλεύει ως κριτικός κινηματογράφου στην Δημοκρατική Αλλαγή, ενώ το 1967 γυρίζει την ταινία μικρού μήκους Ο Γιάννης και ο δρόμος που προβάλλεται στο αφιέρωμα. Στην περίοδο της δικτατορίας δουλεύει στο Λονδίνο και μετά στο Αλγέρι όπου γυρίζει τρεις εκπαιδευτικές ταινίες.

Το 1973 προβάλλεται η πρώτη μεγάλου μήκους της ταινία Ιωάννης ο Βίαιος στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Δύσκολη θεματική που σηματοδοτεί την έλευση ενός μεγάλου ταλέντου και εναρμονίζεται με τα πιστεύω της Μαρκετάκη που δεν ήθελε να την θεωρούν «γυναίκα σκηνοθέτη» αλλά σκηνοθέτη. Η Φρίντα Λιάππα (1948-1994) μετά από μαθητεία στο Λονδίνο γίνεται μέλος της συντακτικής ομάδας του Σύγχρονου κινηματογράφου. Το 1977 παρουσιάζει στο Αντιφεστιβάλ της Θεσσαλονίκης την ταινία Μια ζωή σε θυμάμαι να φεύγεις. Το 1981 γυρίζει την ταινία Οι δρόμοι της αγάπης είναι νυχτερινοί. Στο πλαίσιο του αφιερώματος προβάλλεται επίσης η μικρού μήκους ταινία της Απεταξάμην (1980). Η Λιάππα εξελίσσεται σε μια από τις σημαντικότερες εκπροσώπους του κινηματογράφου του δημιουργού κι αναπτύσσει μια προσωπική γραφή καθώς σκιαγραφεί με ιδιαίτερη ευαισθησία τις σχέσεις των φύλων στη μεταπολίτευση.

Στη δεύτερη μεταδικτατορική γενιά, οι γυναίκες σκηνοθέτιδες εκπορθούν με μεγαλύτερη ευκολία το αντρικό οχυρό του κινηματογράφου, σηματοδοτώντας τη μετατροπή της γυναικείας εικόνας από αντικείμενο σε υποκείμενο του βλέμματος. Επισημαίνουμε πως μία πρώτη επιλογή του κινηματογραφικού έργου της γενιάς αυτής επιχειρείται στο αφιέρωμα της Ταινιοθήκης με σκοπό τη συνολική στο μέλλον παρουσίαση, διερεύνηση κι επαναξιολόγηση του σώματος της ελληνικής γυναικείας κινηματογραφικής δημιουργίας. Στον χώρο της μυθοπλασίας η Κατερίνα Ευαγγελάκου (Ώρες κοινής ησυχίας, 2006) και η Κλεώνη Φλέσσα (Πάμε για ένα ούζο; , 2002), διαμορφώνοντας μια έντονα προσωπική γραφή, συνδυάζουν το ρεαλισμό και την κοινωνιολογική παρατήρηση και στρέφονται σε κωμικοτραγικές απεικονίσεις των γυναικείων διλημμάτων. Η Αγγελική  Αντωνίου (Δονούσα, 1992), η Στέλλα Θεοδωράκη (Παρά  λίγο πάρα πόντο πάρα τρίχα, 2002) και η Μάρσα Μακρή (Στεγνό καθάρισμα, 2005), με έντονα προσωπική γραφή κι αυτές, διερευνούν άλλοτε το γυναικείο ψυχισμό κι άλλοτε την ετερότητα.

Στο χώρο της ταινίας τεκμηρίωσης και του ντοκιμαντέρ με πολιτιστική ή πολιτική θεματική η Αλίντα Δημητρίου (Σπάτα το Στιφάδο του Αγίου Πέτρου, 1978), η Μαρία Χατζημιχάλη- Παπαλιού (Φιλάνθρωπος ειρήνη, 2006), και η Γκαίη Αγγελή (Γεράσιμος Στέρης, 2003), - εκπρόσωποι της πρώτης μεταδικτατορικής γενιάς- παρουσιάζουν με ευαισθησία και δημιουργική χρήση των κινηματογραφικών τους μέσων άλλοτε ποιητικές κι άλλοτε ανθρωπολογικές καταγραφές της κοινωνικής πραγματικότητας: η Μαρία Χατζημιχάλη- Παπαλιού εξετάζει τον πόλεμο μέσα από την αρχαία ελληνική γραμματεία ενώ η Γκαίη Αγγελή  διερευνά την αινιγματική μορφή του σημαντικού έλληνα ζωγράφου Γεράσιμου Στέρη.

Η νεότερη γενιά στο ντοκιμαντέρ αντιπροσωπεύεται από την Εύα Στεφανή (Γράμματα από το Άλμπατρος, 1994- Αθήναι, 1995) που πειραματίζεται στο δημιουργικό ντοκιμαντέρ με ανθρωποκεντρική κυρίως ματιά και τη Καλλιόπη Λεγάκη (Ηλίας Πετρόπουλος, 1994-5, Η Ελλάδα μέσα από το φακό της Βούλας Παπαιωάννου, 2006) που με διεισδυτικότητα επεξεργάζεται τα πορτρέτα σύγχρονων Ελλήνων δημιουργών.

Η Μαρία Κομνηνού (Καβάλα-Νοέμβρης ’74, 1974) ανήκοντας στις ντοκιμαντερίστριες της πρώτης μεταδικτατορικής γενιάς, εξακολουθεί να δραστηριοποιείται στο χώρο της κινηματογραφικής δημιουργίας, διαμέσου του πανεπιστημιακού χώρου πλέον, συνδημιουργώντας ταινίες με τους φοιτητές της στο πλαίσιο του τμήματος Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Η Πέπη Ρηγοπούλου (Κανείς δεν ρωτάει για την ψυχή μου, 2005), ιστορικός τέχνης και καθηγήτρια, έχει γυρίσει μία σειρά ταινιών τόσο στο πλαίσιο της συνεργασίας της με τους φοιτητές όσο και μιας αυτόνομης δημιουργικής πορείας, όπως η τελευταία της ταινία που διερευνά τις διασυνδέσεις ανάμεσα στα αναστενάρια και τις πυροβασίες στην Ασία. Το ίδιο και η Μυρτώ Ρήγου (Πορτρέτο της Ρούλας Πατεράκη, 2003), καθηγήτρια και ηθοποιός, παρουσιάζει το πορτρέτο της Ρούλας Πατεράκη που γυρίστηκε στο πλαίσιο του μεταπτυχιακού προγράμματος του τμήματος Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης στην κατεύθυνση Ανθρώπινης Επικοινωνίας και Πολιτισμικών Σπουδών.

Επιθυμώντας η εκδήλωση αυτή να αποτελέσει έναυσμα για νέους δημιουργούς καλούμε επίσης φοιτήτριες του Μεταπτυχιακού Προγράμματος στην Επικοινωνία και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης υπό τη διδασκαλία της Μαρίας Κομνηνού, καθώς και των τμημάτων Κινηματογράφου του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και Αρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, υπό τη διδασκαλία της Αντουανέττας Αγγελίδη, να παρουσιάσουν τις πρώτες κινηματογραφικές τους απόπειρες.
Στην επόμενη σελίδα ακολουθεί το πρόγραμμα
{mospagebreak}
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ – ΤΡΙΑΝΟΝ Filmcenter
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΡΟΒΟΛΩΝ 17/05 – 23/05/2007

ΕΥΡΩΠΑΙΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ
4ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑΚΟΥ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΥ ΚΙΝ/ΦΟΥ


ΠΕΜΠΤΗ 17 Μαΐου 2007
19.00:  ΠΕΡΑ ΑΠ' ΤΟ ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΚΟ (AL DI LA DEL BENE E DEL MALE) (1977)
    Λιλιάνα Καβάνι  127΄
21.15:    THE SLEEP OF REASON (1983/4) Ula Stockl (Ούλα Στεκλ), 82΄
23.00:    ΑΠΕΤΑΞΑΜΗΝ (1980) Φρίντα Λιάππα, 25΄
ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΕΙΝΑΙ ΝΥΧΤΕΡΙΝΟΙ (1981) Φρίντα Λιάππα, 90΄
  
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 18 Μαΐου 2007
19.00:    Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΙ Ο ΔΡΟΜΟΣ (1967) Τώνια Μαρκετάκη, 20΄
    ΚΑΒΑΛΑ-ΝΟΕΜΒΡΗΣ '74 (1974) Μαρία Κομνηνού-Θόδωρος Αδαμόπουλος, 58΄
    ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΡΩΤΑΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ (2005) Πέπη Ρηγοπούλου, 30΄
21.00:    KINHMATOΓΡΑΦΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ (FILM POEMS)  Μάργκαρετ Τάιτ  (1951-1998)  66΄
22.15:   ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΡΗΝΗ (2006) Μαρία Παπαλιού, 34΄
ΔΟΝΟΥΣΑ (1992) Αγγελική Αντωνίου, 87΄    

ΣΑΒΒΑΤΟ 19 Μαΐου 2007
19.00:     ΠΑΡΑ ΛΙΓΟ, ΠΑΡΑ ΠΟΝΤΟ, ΠΑΡΑ ΤΡΙΧΑ (2002) Στέλλα Θεοδωράκη, 121΄
21.00:    ΤΗΕ CAT HAS NINE LIVES (1968) Ula Stockl(Ούλα Στεκλ), 86΄
22.45:    ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΒΙΑΙΟΣ (1973) Τώνια Μαρκετάκη, 180΄

ΚΥΡΙΑΚΗ 20 Μαΐου 2007
18.30:    Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΕΣΑ ΑΠ' ΤΟ ΦΑΚΟ ΤΗΣ ΒΟΥΛΑΣ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ (2006) Καλλιόπη
Λεγάκη, 53΄
    HERE IT IS VERY NICE AT THE MOMENT, Ute Aurand(Ούτε Αουράντ), 55΄
21.00:    NHΣΙΑ (ISLANDS) Μάργκαρετ Τάιτ,  (1951-1998)  77΄
    ΟΗ ΤΗΕ 4 SEASONS (1988) Ute Aurand (Ούτε Αουράντ), 20΄  
23.00:    ΚΛΕΟ 5-7 (CLEO DE 5 A 7) (1961) Ανιές Βαρντά  90'

ΔΕΥΤΕΡΑ 21  Μαΐου 2007
19.00:    ΤΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ (LES CREATURES) (1966) Ανιές Βαρντά (χωρίς υπότιτλους)  92'
21.00:    ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΕΝΑ ΟΥΖΟ (2002) Κλεώνη Φλέσσα, 85΄
23.00:    ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΡΩΤΑ ΚΑΙ ΑΝΑΡΧΙΑΣ (FILM D' AMORE E D' ANARCHIA) (1973) Λίνα Βερτμίλερ
     120'

ΤΡΙΤΗ 22 Μαΐου2007
19.00:    ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΣΤΕΡΗΣ, (2004)    Γκαίη Αγγελή, 52΄
    ΣΤΕΓΝΟ ΚΑΘΑΡΙΣΜΑ (2005) Μάρσα Μακρή, 23΄
    ΠΟΡΤΡΑΙΤΟ ΤΗΣ ΡΟΥΛΑΣ ΠΑΤΕΡΑΚΗ  (2002) Μυρτώ Ρήγου   30΄
21.00:   ΤΟ ΝΗΣΙ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ (1966) Λίλα Κουρκουλάκου 90΄
23.00:   ΗΛΙΑΣ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ (2004/5) Καλλιόπη Λεγάκη, 61΄
ΑΘΗΝΑΙ (1993) Εύα Στεφανή, 26΄
    ΑΛΜΠΑΤΡΟΣ (1993) Εύα Στεφανή, 36΄

ΤΕΤΑΡΤΗ 23 Μαΐου 2007
19.00:   ΦΟΙΤΗΤΙΚΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΑΠΟ ΝΕΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΣ  120΄
21.00:   ΣΠΑΤΑ ΤΟ ΣΤΙΦΑΔΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΕΤΡΟΥ (1978)  Αλίντα Δημητρίου  25΄
IDEES FIXES / DIES IRAE  (1977) Αντουανέτα Αγγελίδη   60΄
23.00:   ΩΡΕΣ ΚΟΙΝΗΣ ΗΣΥΧΙΑΣ (2006) Κατερίνα Ευαγγελάκου, 86΄
   
Κινηματογράφος ΤΡΙΑΝΟΝ-Filmcenter
ΣΗΜ: Η Ταινιοθήκη διατηρεί το δικαίωμα αλλαγής μέρους του προγράμματός της.