{mosimage}Εβδομήντα χρόνια συμπληρώνονται αυτό τον Οκτώβρη από τη γέννηση του Μάνου Λοΐζου, αυτού του σπουδαίου αγωνιστή και ρομαντικού δημιουργού.Με αυτή την αφορμή η Θεσσαλονίκη θα φιλοξενήσει στις 30 Απριλίου το πρώτο μεγάλο αφιέρωμα στον σπουδαίο Έλληνα μουσικό, μία μεγάλη συναυλία που θα πραγματοποιηθεί στο Παλαί ντε Σπορ με τίτλο «Τίποτα δεν πάει χαμένο».

{mosimage}
Στη συναυλία θα ερμηνεύσουν μερικά από τα πλέον γνωστά και αγαπημένα τραγούδια του Μάνου Λοΐζου ορισμένοι από τους σημαντικότερους εκφραστές της σύγχρονης  μουσικής δημιουργίας: η Μαρία Φαραντούρη, ο Βασίλης  Παπακωνσταντίνου, ο Μανώλης Λιδάκης, η Μελίνα Κανά, ο Xρήστος Θηβαίος και ο Ιεροκλής Μιχαηλίδης, τους οποίους θα πλαισιώσει δεκαμελής ορχήστρα, με ενορχηστρωτή και μαέστρο τον Γιάννη Παπαζαχαριάκη.



Λίγα λόγια για τον Μάνο Λοΐζο:
Γεννήθηκε στις 22 Οκτωβρίου του 1937 στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου και ήρθε στην Ελλάδα στα 17 του χρόνια με σκοπό να σπουδάσει, γρήγορα όμως εγκατέλειψε  την Φαρμακευτική και στη συνέχεια την Ανώτατη Εμπορική Σχολή, για να αφοσιωθεί στη μουσική.

Το πρώτο του τραγούδι, «Το τραγούδι του δρόμου», βασισμένο σε ποίηση του Federico Garcia Lorca και σε απόδοση στα ελληνικά από τον Νίκο Γκάτσο, ηχογραφήθηκε το 1962 με ερμηνευτή τον Γιώργο Μούτσιο.
Έναν χρόνο μετά έδωσε μαζί με τον φίλο του, συνθέτη Χρήστο Λεοντή την πρώτη του συναυλία, τα έσοδα της οποίας διατέθηκαν για το 4ο Πανσπουδαστικό Συνέδριο. Τη συναυλία προλόγισε ο Μίκης Θεοδωράκης.{mosimage}
Από πολύ νωρίς, εξάλλου, ο Μάνος Λοΐζος είχε έντονη συμμετοχή σε μουσικούς κύκλους Αριστερών φοιτητών, ενώ συμμετείχε στην ομάδα «Φίλοι της Μουσικής του Μίκη Θεοδωράκη» και ήταν από τα ιδρυτικά μέλη και στη συνέχεια αντιπρόεδρος του Συλλόγου Φίλων Ελληνικής Μουσικής, που είχε στόχο τη στήριξη του έργου του Μίκη Θεοδωράκη, αλλά και την προβολή νέων δημιουργών.

{mosimage}Το 1968 ολοκλήρωσε μαζί με τον Λευτέρη Παπαδόπουλο τον πρώτο του μεγάλο δίσκο, με τίτλο «Σταθμός».Δύο χρόνια μετά κυκλοφόρησαν οι «Θαλασσογραφίες» και το 1973 ο τρίτος μεγάλος δίσκος του με τίτλο «Νάχαμε τί νάχαμε» και οι δύο επίσης σε στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου.
Οι ιστορικοί δίσκοι «Καλημέρα ήλιε», σε στίχους Δημήτρη Χριστοδούλου και τα «Τραγούδια του δρόμου», με διάφορους στιχουργούς ήρθαν το 1974, το 1975 κυκλοφόρησαν τα «Νέγρικα», σε στίχους του Γιάννη Νεγρεπόντη και με μπλουζ ήχους που ξάφνιασαν και το 1976 κυκλοφόρησε ο δίσκος «Τα τραγούδια μας», με λαϊκά κομμάτια σε στίχους του Φώντα Λάδη.

Τραγούδια που άφησαν εποχή περιείχε και ο δίσκος του 1979 «Τα Τραγούδια της Χαρούλας», με την Χαρούλα Αλεξίου στα καλύτερά της και σε στίχους του Μανώλη Ρασούλη και του Πυθαγόρα.
Το 1980 κυκλοφόρησε ο τελευταίος του δίσκος, με τίτλο «Για μια Μέρα Ζωής».
Μελοποίησε, δε, ποιήματα του Ναζίμ Χικμέτ, σε ελληνική απόδοση του Γιάννη Ρίτσου. Τα τραγούδια, που ερμήνευσε ο ίδιος, κυκλοφόρησαν υπό τον τίτλο «Γράμματα στην αγαπημένη» έναν χρόνο μετά τον θάνατό του, όπως συνέβη και με σειρά άλλων δίσκων.
{mosimage}
Ο Μάνος Λοΐζος συνεργάστηκε με σπουδαίους τραγουδιστές όπως ο Γιώργος Νταλάρας, η Χαρούλα Αλεξίου, η Δήμητρα Γαλάνη, η Μαρία Φαραντούρη, ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ο Γιάννης Καλατζής, ο Γιάννης Πάριος, ο Γιάννης Πουλόπουλος, η Σούλα Μπιρμπίλη, ο Κώστας Σμοκοβίτης, η Ζωή Φυτούση, αλλά και ο Στέλιος Καζαντζίδης.

{mosimage}Τραγούδια του όπως Ο δρόμος, Τ’ ακορντεόν, Καλημέρα ήλιε, Ήλιε μου σε παρακαλώ, Πάγωσε η τσιμινιέρα, Η μέρα εκείνη δεν θ΄ αργήσει, Τζαμάικα, Όλα σε θυμίζουν, Αχ χελιδόνι μου, Πες μου πως γίνεται, Μια καλημέρα, Σ’ ακολουθώ, Κουτσή κιθάρα, Πρώτη Μαΐου, Τίποτα δεν πάει χαμένο, Έχω έναν καφενέ, Η δουλειά κάνει τους άντρες, Δελφίνι δελφινάκι, Δε θα ξαναγαπήσω, άφησαν ιστορία στην ελληνική μουσική.
Ο Μάνος Λοΐζος έγραψε μουσική για σειρά θεατρικών έργων και κινηματογραφικών ταινιών, με κορυφαία στιγμή του την μουσική που έγραψε το 1971 για την σπουδαία ταινία του Αλέξη Δαμιανού «Ευδοκία».
Συνεχίζοντας την έντονα αγωνιστική δράση του, υπήρξε ιδρυτικό στέλεχος της Ε.Μ.Σ.Ε., του συνδικαλιστικού οργάνου των δημιουργών και το 1978 ανέλαβε την προεδρία της ένωσης, έχοντας κύριο στόχο του τη δημιουργία φορέα είσπραξης πνευματικών δικαιωμάτων.

Τον Ιούνιο του 1982 υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο και μετά από νοσηλεία σε νοσοκομεία της Αθήνας και της Μόσχας, χτυπήθηκε και από δεύτερο εγκεφαλικό, που τελικά ήταν μοιραίο για την ζωή του. Έφυγε στις 17 Σεπτεμβρίου του 1982, σε ηλικία μόλις 45 χρονών...


Με αυτή την αφορμή της συμπλήρωσης 70 χρόνων από τη γέννηση του Μάνου Λοΐζου, μετά τη συναυλία της Θεσσαλονίκης θα ακολουθήσει στην Αθήνα δεύτερη συναυλία που θα πραγματοποιηθεί στις 7 Μαΐου στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας.
Παράλληλα, στις 2 Μαΐου θα πραγματοποιηθεί ημερίδα και έκθεση φωτογραφίας αφιερωμένη στον Μάνο Λοΐζο, στα γραφεία της ΕΣΗΕΑ, στην Αθήνα.