«Πλούσιος είναι αυτός που διαθέτει ελεύθερο χρόνο» λένε. Για κάποιον λόγο πάντα αισθανόμουν ότι έχω ελεύθερο χρόνο. Ο ελεύθερος χρόνος λοιπόν… Χρειάζεται να έχεις ένα «περίσσευμα» για ν ασχοληθείς με την Ποίηση... ένα περίσσευμα χρόνου με την έννοια ενός υ π α ρ ξ ι α κ ο ύ περισσεύματος… που, μάλιστα, θέλεις να δώσεις...
Γιατί επιλέξατε τον συγκεκριμένο τίτλο στο τελευταίο σας βιβλίο;
Γιατί, από τις τέσσερις λειτουργίες του εγκεφάλου: μνήμη κρίση αντίληψη και φαντασία, είναι η μνήμη αυτή που «βαραίνει» σε μένα –τόσο η ατομική όσο και η συλλογική. Άλλωστε, είμαι πλατωνικός και όχι αριστοτελικός τύπος.
Γράφω «Και να θυμάσαι» σαν μια υπόμνηση... μέσα σε έναν κόσμο που κατακλύζεται από πληροφορίες που σε παρασύρουν σε μια διαρκή ροή... μια υπόμνηση να στρέψεις τα μάτια προς τα μέσα, προς τον πλούτο των αναμνήσεων, χωρίς τις οποίες η ζωή μοιάζει σαν να μην έχει βιωθεί, σαν να μην έχει υ π ά ρ ξ ε ι τελικά. Ωστόσο ε π ι λ ε κ τ ι κ ά..... να θυμάσαι, όσα ήταν σημαντικά,, ξεχωριστά στη συνείδηση, όσα σε καθόρισαν... κι έτσι είναι στην ουσία μια προτροπή προς αυτογνωσία.....
Ποια ήταν η πηγή έμπνευσης σας για το νέο σας βιβλίο που έχει τίτλο «Και να θυμάσαι»;
Η διεργασία της ανακάλυψης –και τα «ευρήματά» μου, που στην παρούσα φάση προσπαθώ να καταγράψω και να μοιραστώ με όσα μέσα διαθέτω. Ξέρω όμως πολύ καλά πως είναι πράγματα που –σε άλλους περισσότερο σε άλλους λιγότερο– έχουν «μιλήσει στην ψυχή»... στην ουσία... γράφω κοινοτοπίες! (γέλια)
Τι είναι αυτό που σας έκανε να ξεκινήσετε τη συγγραφή της ποιητικής συλλογής
Θέλω να με γνωρίσουν οι άνθρωποι όπως όντως είμαι. Αυτό δεν γίνεται παρά μέσω των ποιημάτων μου. Όπως γράφω σε ένα ποίημα μου
«αν γράφω είναι από ντροπή.
ντροπή να μιλήσω
και ντροπή που δε μιλώ.»
Η γραφή απελευθερώνει?
Οπωσδήποτε ναι.
Θα μας αναφέρετε 5 πολύ αγαπημένα σας βιβλία και τους λόγους που σας έκαναν να τα αγαπήσετε;
Φοβάμαι πως δύσκολα θ απαντήσω σε αυτό το ερώτημα Σε κάθε ηλικία μου είχα μια διαφορετική «αγάπη»…. Ακόμη κι από μήνα σε μήνα κι ακόμη… από τη νύχτα ως το πρωί Καζαντζάκης και Λουντέμης –τα άπαντα– μετά τη φάση του παιδικού βιβλίου. Το πρώτο μου βιβλίο και μεγάλη αγάπη μου ήταν ο Όλιβερ Τουιστ –για ν ακολουθήσει αυτός ο γίγαντας ο Ντίκενς… «Οι άθλιοι» ήταν ένα ακόμη βιβλίο του Δημοτικού που διάβασα ξανά και ξανά –να σημειώσω ότι τότε δύσκολα έβρισκες βιβλία και διαβάζαμε διακόσες φορές το ίδιο βιβλίο– για παράδειγμα ήξερα απ’ έξω τις «Μικρές κυρίες» και το «Με οικογένεια" και χωρίς οικογένεια» του Μαλό –αφήνω αυτήν την Πολυάννα… Μετά ξεκίνησα την Ιστορία και στην Α Λυκείου απέκτησα τα άπαντα του Καβάφη –τον οποίο επίσης έμαθα απ’ έξω και «μπήκα» στην πολιτική σκέψη... Μάρξ.. Γκράμσι... Αλτουσέρ.... μάλιστα έκανα «διατριβή» στον Τρότσκι μια και ο δάσκαλός μου της Έκθεσης.... ένα μεγάλο πνεύμα... ο Κώστας Αντωνίου... ήταν τροτσκιστής...….. Εεε… μετά…. πέρασα Φιλοσοφική.... διάβαζα πολύ Φιλοσοφία.... παράλληλα σπούδαζα αγγλική λογοτεχνία στο Βρετανικό.... μετά το μεταπτυχιακό στην Κρήτη..... έμαθα ν’ αγαπώ όλη τη λογοτεχνία... όλους τους λογοτέχνες.... .και –πολύ– να εκτιμήσω τις προφορικές παραδόσεις των λαών.
Τα θαλασσόξυλα
Χρησιμεύουν – κυρίως –
για να σώζουν τους ναυαγούς
άλλοι τα χρησιμοποιούν
για ν’ ανάβουν φωτιές
στις παραλίες
Άλλοι κάνουν
εικαστικές κατασκευές
Ένα θαλασσόξυλο όμως
είναι
πρωτίστως
όμορφο μόνο του
όπως ένα τριαντάφυλλο
ή μια φούχτα άμμος
της ερήμου.
Συγγραφέας: Θυμιανού Αλεξάνδρα
Εκδόσεις ΚΟΥΙΝΤΑ
Σελίδες: 50
ISBN: 978-618-5268-09-1
Έτος: 2021
www.kouinta.com