Tο Mystify είναι χωρισμένο σε τρία μέρη, άρρηκτα συνδεδεμένα μεταξύ τους και στα οποία περιγράφεται, μέσα από τα μάτια του Αντώνη Φωνιαδάκη, η πορεία της ανθρωπότητας μετά από μια μεγάλη καταστροφή. Σε αυτή την μακρά πορεία, το σώμα ανακαλύπτει βιωματικές μνήμες, κρυμμένες στα κύτταρά του, περνώντας από τη βιαιότητα στη μοναξιά, από τον ερωτισμό στη «σαρκοφαγία», από το επιθυμητό στο ουτοπικό.
Αρχή αυτού του ταξιδιού μύησης και αυτογνωσίας αποτελούν εξωτερικά ερεθίσματα, αφού οι αισθήσεις ξυπνούν και αποκαλύπτουν έναν κόσμο σακατεμένο- παντού εικόνες πολέμου, φρίκης και διάλυσης, όμως το κακό δεν προέρχεται πια από τη φύση, αλλά από τον ίδιο τον άνθρωπο. Και μέσα σε αυτό το τοπίο βίας και καταστροφής, η ανθρωπότητα προσπαθεί να σκεφτεί, να αρθρώσει λόγο και ουσιαστικά να συνεχίσει να υπάρχει.
Παράλληλα όμως, η προετοιμασία της παράστασης περνά και αυτή από μία πορεία ανασύνταξης, καθώς ο χορός αναζητά τα εργαλεία του από την αρχή και το σώμα αρθρώνει τον δικό του λόγο, καταγγέλλοντας την αδιαφορία και την απάθεια. Στο τέλος ανακαλύπτει τα όριά του μέσα στον κόσμο που αναδύεται από τα συντρίμμια.
Δεκατρείς χορευτές θα είναι επί σκηνής, ανάμεσα στους οποίους, εκτός από σπουδαίους Έλληνες, και σημαντικοί χορευτές από την Γαλλία και την Αγγλία, τους οποίους προσκάλεσε το Χοροθέατρο, εμπλουτίζοντας το δυναμικό του.
Την μουσική, που φέρνει σε διάλογο τον ήχο με τη κίνηση, έγραψε ειδικά για την παράσταση ο σημαντικός Γάλλος συνθέτης και στενός συνεργάτης του Αντώνη Φωνιαδάκη, Julien Tarride. Στην ηχογράφηση της μουσικής συμμετίχαν αξιόλογοι Θεσσαλονικείς μουσικοί.
Στην παράσταση συμμετέχουν και δέκα σπουδαστές της Δραματικής Σχολής του Κ.Θ.Β.Ε.
Ο Αντώνης Φωνιαδάκης είπε για το έργο και την παράσταση:
«Το Mystify είναι μια δημιουργία που βασίστηκε σε μια σειρά παρατηρήσεων πάνω σε φωτογραφικό και οπτικο-ακουστικό υλικό από τα κατά καιρούς κατεστραμμένα πολεοδομικά τοπία της Μέσης Ανατολής στη διάρκεια των πολέμων της τελευταίας δεκαετίας. Οι εικόνες αυτές επέδρασαν καταλυτικά στον ψυχισμό μου και με οδήγησαν σε μια αναζήτηση πληροφοριών και δεδομένων που δεν αποτελούν αντικείμενο προβολής από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Προσπάθησα να μάθω περισσότερα για την πραγματικότητα, για τη ζωή σε αυτούς τους τόπους-μάρτυρες μιας ιστορίας που ίσως δεν καταγραφεί ποτέ. Αυτό που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ήταν η καταστροφή που μπορεί εντελώς ξαφνικά να επέλθει σε έναν τόπο, σε ένα γεωγραφικό μήκος και πλάτος του πλανήτη μας και μάλιστα πολύ κοντά μας, και που βέβαια δεν οφείλεται σε κάποιο φυσικό φαινόμενο. Η καταστροφή, η αποδόμηση αυτή οφείλεται αποκλειστικά στο ανθρώπινο είδος, είναι προϊόν ανθρώπινης απόφασης και η επίδρασή της είναι καταλυτική στον ψυχισμό του ανθρώπου αλλά και στην κοινωνική πια ζωή του τόπου αυτού. Αυτό ακριβώς το παράδοξο του «καταστρέφω» και «ξαναφτιάχνω», του «λυγίζω» και «αναδύομαι», του «πεθαίνω» και «οραματίζομαι» αποτελεί πυρήνα σκέψης και κινητήρια δύναμη για τη δημιουργία του Mystify...
Πιστεύω ότι το σώμα είναι φορέας μνήμης αλλά και ένα είδος ευφυΐας. Το κορμί κρύβει και αποκαλύπτει, προδίδει αισθήσεις αλλά και νοήματα που ο νους και η γλώσσα δεν μπορούν να μεταδώσουν. Το κορμί φαίνεται να έχει τη δυνατότητα μιας υπέρβασης, γιατί δεν μιλά εκ των υστέρων για τα πράγματα, αλλά είναι παρόν και συμμετέχει στη διαμόρφωσή τους. Το βασικό μου εργαλείο λοιπόν είναι το πώς μεταφράζει το σώμα στη δική του γλώσσα όλα αυτά που αποτελούν αντικείμενο της παράστασης. Η τεχνική είναι το ένα κομμάτι για την πρόσβαση σε αυτή τη γλώσσα του σώματος. Στόχος μου είναι να προσεγγίσω μια πιο ανθρώπινη, φυσική κατάσταση του σώματος. Αυτό απαιτεί μια διαδικασία καταπόνησής του, ώστε χαλαρό και λυμένο να παραδοθεί στη δράση και την αντίδραση μέσα σε ένα θεματικά ορισμένο πλαίσιο. Προσδοκία μου είναι το κορμί να «σκέφτεται» και να δρα απλά κι ανθρώπινα• όχι «χορευτικά».
Άρα, θα έλεγα ότι παρά το γεγονός ότι ο ρυθμός ενός κομματιού μπορεί να μην είναι κοντά στην ανθρώπινη κατάσταση, η κινησιολογική προσέγγιση πρέπει να αποδίδει την ουσιαστική, φυσιολογική ανθρώπινη δράση και αντίδραση. Στην παράσταση αυτή, δεν με ενδιαφέρει το ωραίο της φόρμας ή η αποτύπωση κανόνων αισθητικής• η δουλειά βασίστηκε στην ένταση και τον παλμό που δημιουργεί το φαινόμενο της βίας στον άνθρωπο και μέσα από μια σειρά αυτοσχεδιασμών αλλά και προετοιμασμένων ασκήσεων προσπαθήσαμε να αφουγκραστούμε την ύπαρξη του σώματος, τη δική του φυσική δυναμική. Γι’ αυτό και στην παράσταση ο ψυχισμός των χορευτών είναι καθ’ όλη τη διάρκεια παρών. Άλλωστε δεν πιστεύω ότι μπορεί να υπάρξει η φόρμα αποχωρισμένη από το νοητικό και ψυχικό της υπόβαθρο».
Οι συντελεστές της παράστασης:
Χορογραφία: Αντώνης Φωνιαδάκης
Μουσική: Julien Tarride
Σκηνικό- κοστούμια: Αθανάσιος Κολαλάς
Βοηθός χορογράφου: Μαρλέν Βερσιούρεν
Φωτισμοί: Στέλιος Τζολόπουλος
Δραματουργική επεξεργασία: Αμαλία Κοντογιάννη
Οργάνωση παραγωγής: Ιωάννα Λιάκου.
Χορεύουν (με αλφαβητική σειρά): Πόλυ Βόικου, Φάνια Γρηγορίου, Σοφία Καλπενίδου, Γιάννης Μάρτος, Έλενα Σγουραμάνη, Ιωάννα Τουμπακάρη, Ηλίας Τσάκωνας, Δήμητρα Χαραλάμπους, Πένυ Χριστοπούλου, Davy Brun, Jonas Furrer, Omar Gordon και Eduard Pelleray.
Info:
Οι παραστάσεις θα πραγματοποιηθούν από την Πέμπτη 22 Μαρτίου
έως την Κυριακή 1 Απριλίου, εκτός Δευτέρας,
στο Βασιλικό Θέατρο, με ώρα έναρξης 21:00.
Πληροφορίες και κρατήσεις στο τηλ. 2310- 288000
Οι παραστάσεις θα πραγματοποιηθούν από την Πέμπτη 22 Μαρτίου
έως την Κυριακή 1 Απριλίου, εκτός Δευτέρας,
στο Βασιλικό Θέατρο, με ώρα έναρξης 21:00.
Πληροφορίες και κρατήσεις στο τηλ. 2310- 288000