Η διακεκριμένη Ρωσίδα ηθοποιός Elena Tonunts στο 13ο Διεθνές Φεστιβάλ Ψηφιακού Κινηματογράφου Αθήνας σε συνομιλία με την παραγωγό του Φεστιβάλ και καλλιτέχνιδα Βασιλική Κάππα. Η διακεκριμένη ηθοποιός Elena Tonunts, η οποία πρωταγωνιστεί στην ταινία με τίτλο Leo Tolstoy: Beyond Photography του Dimitry Nonikov, ρόλο για τον οποίο της απονεμήθηκε το βραβείο υποκριτικής. Πρόκειται για    μια από τις ελάχιστες ταινίες μυθοπλασίας που που έχουν ως τώρα γυριστεί για τον Leo Tolstoy.

Η ηθοποιός Elena Tonunts, με καταγωγή μισή ρωσική και μισή ουκρανική, μας μίλησε για την ταινία, τη διαδρομή της μέσα στην τέχνη, το αίσθημα που της αφήνει ο πόλεμος μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, το πόσο δύσκολο ήταν να ταξιδέψει μέχρι την Αθήνα για να παραβρεθεί στο 13ο Διεθνές Φεστιβάλ Ψηφιακού Κινηματογράφου Αθήνας, τον αποκλεισμό των Ρώσων καλλιτεχνών, καθώς και την τάση να σβηστεί μερικώς η ιστορία της τέχνης και του πολιτισμού, εξαιτίας του πολέμου.

Ερώτηση: Πείτε μας λίγα λόγια για την ταινία Leo Tolstoy: Beyond Photography του Dimitry Nonikov.

Απάντηση: Η ταινία αυτή είναι μια ταινία μεγάλων προδιαγραφών, που έγινε με ένα μπάτζετ μόνο 60 χιλιάδων δολαρίων, με τα οποία πληρώθηκαν τα πάντα. Είναι ένα τόσο μικρό ποσό για μια τέτοια ταινία, ένα ποσό που κανονικά καλύπτει μόνο το κόστος μιας μέρας γυρισμάτων για αντίστοιχες ταινίες με ιστορικές αναφορές. Κι όμως, καταφέραμε να ολοκληρώσουμε αυτή την ταινία, μια ταινία με τόσους ηθοποιούς, τόσους χώρους και σκηνικά.

Ερώτηση: Ποια ήταν η εμπειρία σας στα γυρίσματα της ταινίας για τον Τολστόι;

Απάντηση: Ήταν μια μυσταγωγία, μία μοναδική εμπειρία. Αρχικά πήγα στο καστ και  ένιωσα πόσο ιδιαίτερη θα ήταν αυτή η ταινία. Όταν όμως στο γύρισμα πήγαμε στο σπίτι που έζησε ο Τολστόι, ήταν λες και το γνώριζα. Τα γυρίσματα, τα λόγια, ήταν τόσο εύκολα να τα πω, να τα ερμηνεύσω, λες και τα είχα γράψει εγώ.

Ερώτηση: Τι σημαίνει για εσάς ηθοποιία;

Απάντηση: Νιώθω μέσα μου πολλές διαφορετικές προσωπικότητες. Μου αρέσει αυτό το πράγμα, η εναλλαγή από το σκοτάδι στο φως, από την καλοσύνη στον αρνητισμό. Έχω παίξει πολλές διαφορετικές προσωπικότητες.

Ερώτηση: Θυμάστε τον πρώτο σας ρόλο;

Απάντηση: Ο πρώτος μου ρόλος ήταν ένας ρόλος όπου υποδυόμουν μια γυναίκα από έναν άλλον πλανήτη  στην ταινία "Петля Ориона" (The Orion Loop), σε σκηνοθεδία Vasili Levin. (γελάει) 

Ερώτηση: Ποιος ήταν ο επόμενός ρόλος σας;

Απάντηση: Ο επόμενος ήταν μία γυναίκα που δούλευε σε ένα πλοίο σαν εργάτρια για μία κολεκτίβα γυναικών που είπαν: “μπορούμε να κάνουμε τα πάντα χωρίς άντρες”, και πήρανε ένα καράβι και δούλευαν εκεί, στην ταινία "Take care of women" (Берегите женщин), σε σκηνοθεσία Alexandr Polynnikov.

Ερώτηση: Πώς ξεκίνησε η πορεία σας στην υποκριτική;

Απάντηση: Γεννήθηκα στο Magadan, κοντά στην Αλάσκα. Όταν σπούδαζα, ήμουν καλή στα μαθηματικά, στη χημεία, στη φυσική. Οι γονείς μου μου έλεγαν “η κατεύθυνσή σου είναι η γεωχημεία”. Έκανα πέντε χρόνια σπουδές πάνω σε αυτό το αντικείμενο, κάθε χρόνο όμως ονειρευόμουν να αλλάξω, γιατί δεν ήταν ο δρόμος μου. Πήγα στη Μόσχα, έκανα μικρές δουλειές και τελικά πήγα στην Ακαδημία να σπουδάσω θέατρο και κινηματογράφο.

Ερώτηση: Είχατε σημαντικούς δασκάλους στην υποκριτική σας πορεία;

Απάντηση: Είχα τρεις δασκάλους, μεταξύ τους μια γυναίκα, τη Svetlana Sobinova, που ήξερε και είχε δουλέψει με τον Στανισλάφσκι.

Ερώτηση: Πώς δουλεύετε με έναν σκηνοθέτη ώστε να έχετε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα;
Απάντηση: Θέλω να σκέφτομαι ότι είμαι ένα ευλύγιστο υλικό. Ως ηθοποιός επιδιώκω να μαθαίνω νέα πράγματα και εστιάζω στο γεγονός ότι ο σκηνοθέτης έχει ένα όραμα, το οποίο καλούμαι να υπηρετήσω.

Ερώτηση: Πώς διαμορφώνετε την εικόνα ενός ρόλου πριν από ένα κάστινγκ;
Απάντηση: Όταν κάποιος μου λέει “έχεις κάστινγκ σήμερα”, τον ρωτάω: "Ποιος είναι ο ρόλος;" Αν μου πει: "Είναι ο ρόλος μιας γραμματέως," τότε φοράω τα ρούχα του ρόλου, εμφανίζομαι απευθείας στον σκηνοθέτη ως ρόλος και προσαρμόζω το ύφος της ομιλίας μου, ώστε να είναι αυστηρό και οργανωτικό. Αν πουν ότι ο ρόλος είναι μια ανάλαφρη κοπέλα που διαρκώς γελάει, ντύνομαι και εμφανίζομαι αντίστοιχα.

Ερώτηση: Πώς αντιλαμβάνεστε τη διαδικασία της μεταμόρφωσης από ρόλο σε ρόλο;

Απάντηση: Μου αρέσει να μεταμορφώνονται μέσα από τους ρόλους και είναι αλήθεια πως πολλές φορές δεν με αναγνωρίζουν από τον έναν ρόλο στον άλλον.

Ερώτηση: Πώς είναι η σχέση σας με τον σκηνοθέτη;

Απάντηση: Υπάρχουν παιδιά που είναι ζωηρά και δεν ακούνε καθόλου τους γονείς τους και άλλα παιδιά που τους ακούνε με προσοχή και είναι υπάκουα. Ε λοιπόν νομίζω πως εγώ, ως ηθοποιός, στη συνεργασία μου με τον σκηνοθέτη, είμαι σαν παιδί που υπακούει στους γονείς του.

Ερώτηση: Ποια είναι η σημασία της παρατήρησης στην υποκριτική;

Απάντηση: Έχει καθοριστική σημασία γι αυτό κι εγώ προκειμένου να ετοιμάσω έναν ρόλο δίνω σημασία στην παρατήρηση. Θέλω να καταλαβαίνω τις λεπτομέρειες: πώς κάποιος κουνάει τα ρουθούνια του, μία υποτονική έκφραση, πώς ένας ηλικιωμένος δυσκολεύεται να περπατήσει. Αυτά τα μικρά στοιχεία είναι που ζωντανεύουν τον ρόλο.

Ερώτηση: Ποια είναι η συμβουλή σας για τους νέους ηθοποιούς;

Απάντηση: Η δασκάλα μου στην υποκριτική μας έλεγε ότι σαν ηθοποιοί πρέπει όλη μας τη ζωή να παρατηρούμε τις προσωπικότητες γύρω μας: έναν μεθυσμένο στο δρόμο, μια ζωηρή κοπέλα στο χορό. Νομίζω ότι ένας ηθοποιός όταν παίζει πρέπει να ακούει τον μονόλογό του, τον εσωτερικό μονόλογο του ρόλου. Δεν παίζουμε μόνο όταν μιλάμε. Παίζουμε και όταν δεν μιλάμε, αλλά σκεφτόμαστε σιωπηλά για τις καταστάσεις και τα πρόσωπα γύρω μας: “αυτός μου αρέσει, αυτός όχι”, αυτές οι εσωτερικές σκέψεις επιδρούν στην εικόνα μας, στο αίσθημα που αποπνέουμε, στην έκφραση του προσώπου μας και στη στάση του κορμιού μας. Η καλή υποκριτική προϋποθέτει να εντάσσουμε τον εσωτερικό μονόλογο που έχει ο κάθε ρόλος στο παίξιμο μας και όχι απλώς να λέμε τις ατάκες του κειμένου.

Ερώτηση: Ποια είναι η σχέση σας με τον χρόνο;

Απάντηση: Ο χρόνος δεν με φοβίζει. Κάθε στιγμή που ζούμε προσθέτει κάτι στην ψυχή μας.

Ερώτηση: Είχατε κάποια ιδιαίτερη εμπειρία πρόσφατα που να σας έκανε εντύπωση;

Απάντηση: Στο ξενοδοχείο που έμενα σήμερα το πρωί, κάποιες κυρίες από το προσωπικό ήταν από την Ουκρανία. Χάρηκα και τις κάλεσα να έρθουν να παρακολουθήσουν την ταινία στην οποία παίζω για τον Τολστόι. Εκείνες μου είπαν: "Ο Τολστόι για εμάς δεν υπάρχει." Τους είπα: "Γιατί; Ο Τολστόι είναι για όλους." Και είπαν: "Όχι, ο Τολστόι για εμάς δεν υπάρχει, δεν υπήρξε ποτέ."

Ερώτηση: Πώς σχολιάζετε τη στάση αυτή;

Απάντηση: Ο πόλεμος θρέφει το μίσος και αλλάζει παρεμβατικά την ιστορία, μόνο που πρόκειται για την ιστορία της τέχνης και του πολιτισμού. Κανονικά, δεν θα έπρεπε να θυματοποιούνται οι καλλιτέχνες και η τέχνη εξαιτίας του πολέμου.

Ερώτηση: Ποια είναι η σκέψη σας για τον πόλεμο;

Απάντηση: Ο πόλεμος για εμένα είναι μια απόλυτη παράνοια. Οι περισσότεροι από τους μισούς ανθρώπους στη Ρωσία έχουν συγγενείς, φίλους και οικογένειες στην Ουκρανία. Είναι ένας πόλεμος μεταξύ οικογενειών. Ποτέ δεν νιώσαμε ούτε σκεφτήκαμε ότι εμείς οι δύο, οι Ρώσοι και οι Ουκρανοί, είμαστε διαφορετικοί. Είναι, όταν ο πόλεμος ξεκίνησε, που όλες οι επικοινωνίες και όλες οι συνδέσεις σταμάτησαν.

Ερώτηση: Ποια είναι η κατάσταση για εσάς ως καλλιτέχνιδα;

Απάντηση: Οι καλλιτέχνες που μένουμε στη Ρωσία, ξέρουμε ότι οι πάντες μας έχουν αποκλεισμένους.

Τι είναι αυτό που σας βοηθάει να διατηρείτε τη νεότητά σας;

Δεν είναι κάτι συγκεκριμένο. Το μόνο πράγμα που με βοηθάει είναι η βαθιά θρησκευτικότητά μου. Ο παππούς μου ήταν ιεροκήρυκας, και αργότερα πήγα και σπούδασα θεολογία.

Πώς διατηρείτε την αυθεντικότητά σας ενώ ερμηνεύετε διαφορετικούς ρόλους;

Η δασκάλα μου έλεγε: "Έλενα, μην παίζεις τα πάντα, να είσαι ο εαυτός σου." Και αυτό μπορεί να μου το πει και κάποιος αυστηρός σκηνοθέτης: "Έλενα, μην παίζεις τα πάντα, να είσαι ο εαυτός σου." Αλλά αυτός δεν ξέρει ότι αυτό που παίζω είναι και πάλι ο εαυτός μου.

Ερώτηση: Πως περάσατε στην Αθήνα και στο 13ο AIDFF Διεθνές Φεστιβάλ Ψηφιακού Κινηματογράφου Αθήνας;

Απάντηση: Ήταν μια μοναδική εμπειρία, η ταινία διακρίθηκε και εγώ κέρδισα βραβείο υποκριτικής για την ερμηνεία μου. Το ταξίδι εν καιρώ πολέμου δεν ήταν εύκολο από γραφειοκρατική άποψη, χρειάστηκε πολύ προσπάθεια και η διαδρομή, μέσω Τουρκίας, ήταν πολύωρη. Ωστόσο, είμαι πολύ χαρούμενη που έκανα την προσπάθεια να έρθω στο 13 AIDFF. Η ζεστασιά με την οποία με υποδέχθηκαν ο καλλιτεχνικός διευθυντής και σκηνοθέτης Χρήστος Ν. Καρακάσης και η παραγωγός του Φεστιβάλ, επίσης καλλιτέχνις, Βασιλική Κάππα, καθώς και η εξαιρετική οργάνωση του Φεστιβάλ άξιζαν τον κόπο.

Η Έλενα Τόνουντς γεννήθηκε και τελείωσε το σχολείο στη μικρή πόλη Μαγκαντάν, που βρίσκεται στο ανατολικό τμήμα της Σοβιετικής Ένωσης, κοντά στην Αλάσκα. Μετά το σχολείο, εισήχθη στο Κρατικό Πανεπιστήμιο της Μόσχας και αποφοίτησε με πτυχίο στη Χημεία. Στη συνέχεια, εισήχθη αμέσως στη Θεατρική Ακαδημία, όπου σπούδασε στη Σχολή Υποκριτικής. Εκείνη την περίοδο ξεκίνησε να εργάζεται ως ηθοποιός σε διάφορες ταινίες και συνεχίζει να συμμετέχει σε ταινίες μέχρι σήμερα. Έχει περίπου 50 ρόλους σε διάφορες ταινίες, ενώ ορισμένες από αυτές προβάλλονται ακόμη συχνά στην τηλεόραση.

Επίσης, αποφοίτησε από την Κινηματογραφική Ακαδημία με πτυχίο στη Σκηνοθεσία. Οι φοιτητικές της σκηνοθετικές δουλειές έχουν κερδίσει βραβεία σε διεθνή κινηματογραφικά φεστιβάλ στις ΗΠΑ, στη Γαλλία, στην Ιταλία και στη Ρωσία. Συνεχίζει να εργάζεται ως ηθοποιός σε ταινίες. Επιπλέον, πριν από λίγα χρόνια αποφοίτησε και από το Ορθόδοξο Θεολογικό Πανεπιστήμιο.