Ξεκίνησα να ασχολούμαι με την τέχνη πιο αργά στη ζωή μου. Βρέθηκα σε ένα εργαστήριο με δασκάλους όπως ο Τάκης Σχοινάς, η Γιούλη Γκικοπούλου ο Νικόλας Κληρονόμος και η Φλώρα Διαμαντή στην κεραμική. Αρχικά χρησιμοποιούσα μολύβια, κάρβουνο, λαδοπαστέλ, ξηρά παστέλ, λάδι και σπάτουλα, ενώ αργότερα εξερεύνησα τη χαρακτική και την ακουαρέλα. Η επιθυμία μου να δημιουργήσω έκανε την τέχνη να γίνει το κύριο μονοπάτι μου.

Ερ: Ποιο είναι το αγαπημένο σας μέσο έκφρασης και γιατί;

Απ: Χρησιμοποιώ διάφορα μέσα. Χαρακτική, ακουαρέλα, βιτρό αλλά και λάδια, επίσης κάνω κατασκευές. Από την αρχή, βρήκα συναρπαστικό τον τρόπο με τον οποίο μπορεί η χαρακτική να αποτυπώσει λεπτομέρειες και να δημιουργήσει σκιές και αντιθέσεις. Επίσης, η ακουαρέλα είναι μια τεχνική που αγαπώ, λόγω της διαφάνειας και της αίσθησης που μπορεί να προκαλέσει. Ταυτόχρονα μου αρέσει να φτιάχνω κατασκευές με βιτρό και διάφορα υλικά. Το γυαλί, το ξύλο, η λαμαρίνα είναι υλικά που με εμπνέουν.

Ερ: Πώς έχει επηρεάσει τη ζωή σας η τέχνη και πως έχει επιδράσει στον τρόπο που βλέπετε τα πράγματα;

Απ: Η τέχνη με έχει βάλει σε έναν δημιουργικό τρόπο ζωής. Κατάφερα να ανακαλύψω νέες δεξιότητες και να συναντήσω ανθρώπους με παρόμοια ενδιαφέροντα. Τα χρόνια που περάσανε εκτός τέχνης στη ζωή μου φαντάζουν τώρα ανεξήγητα για μένα, νιώθω τυχερός που έστω και σε μεγαλύτερη ηλικία ο δρόμος της ζωής μου συναντήθηκε με τον κόσμο της τέχνης. Η τέχνη προσφέρει σε όλους απελευθέρωση. Ένα κλειστό μυαλό, που έχει παρωπίδες ή προκαταλήψεις, το ανοίγει. Μέσω της τέχνης, μπορούμε να εκφράσουμε αυτό που υπάρχει στη σκέψη μας, στην ουσία του πνεύματός μας, στην ψυχή μας και στο σώμα μας. Ολόκληρο το είναι μας μπορούμε να το ακουμπήσουμε στον καμβά ή στο χαρτί.

Ερ: Από πού κατάγεστε και πώς έχει επηρεάσει η καταγωγή σας το έργο σας;

Απ: Κατάγομαι από τον Πειραιά και τη Σαλαμίνα. Η Σαλαμίνα, λόγω της ιστορικότητας του νησιού, με έχει επηρεάσει πάρα πολύ. Το θέμα της ναυμαχίας της Σαλαμίνας με έχει απασχολήσει επανειλημμένα και πάντα συμμετέχω σε σχετικές εκθέσεις που γίνονται στην περιοχή. Ωστόσο, θεωρώ ότι δυστυχώς η πολιτεία δεν έχει δείξει μέχρι τώρα την απαιτούμενη προσοχή για την αναβάθμιση ενός νησιού με τέτοια ιστορική αξία, που θα μπορούσε να αποτελεί διεθνή τουριστικό προορισμό. Στο παρελθόν, πριν να ασχοληθώ με την τέχνη, είχα για χρόνια δουλέψει στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη στο Πέραμα με αποτέλεσμα αυτό να έχει ενσωματωθεί στα θέματα μου.

Ερ: Ποια θέματα σας απασχολούν και ποιο είναι το μήνυμα που προσπαθείτε να μεταδώσετε μέσω των έργων σας;

Απ: Πολύ συχνά θέματα μου είναι οι προπέλες των καραβιών, το λιμάνι, οι επισκευές μηχανών και γενικά τα καράβια, τόσο σε επίπεδη απεικόνιση όπως ζωγραφική, χαρακτική αλλά και σε τρισδιάστατη όπου το θέμα καράβι κυριαρχεί και για κύρια υλικά χρησιμοποιώ βιτρό, συνδυασμένο με φυσικά ξύλα και βότσαλα από τη θάλασσα, πολλές φορές προερχόμενα από έναν τόπο που αγάπησα στην διάρκεια της ζωής μου· το νησί της Τζιάς. Με εμπνέουν ωστόσο κι άλλα ποικίλα θέματα. Οι ανθρώπινες σχέσεις, οι συναισθηματικές καταστάσεις, οι τοποθεσίες και η φύση, οι κοινωνικές και πολιτικές πραγματικότητες, οι εσωτερικοί κόσμοι και οι προσωπικές αναζητήσεις.

Θέλω να δώσω στον θεατή τη δυνατότητα να αναρωτηθεί, να ανακαλύψει νέες προοπτικές και να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις της ζωής του με δύναμη και αυτοπεποίθηση.

Ερ: Πείτε μας λίγα λόγια την Πανελλήνια Εταιρεία Λόγου και Τέχνης (ΠΕΛΤ) την οποία εδώ και κάποια χρόνια εκπροσωπείτε από τη θέση του πρόεδρου;

Απ: Δημιουργήθηκε το 1996, έχει πάνω από τριακόσια μέλη και αναπτύσσει δράσεις γύρω από τα εικαστικά και τη λογοτεχνία. Η ΠΕΛΤ είχε, κατά καιρούς, παραρτήματα και στη Γερμανία, στην Κύπρο, στη Θεσσαλονίκη, ενώ κέντρο της είναι η Αθήνα. Μέλη της έχουν διακριθεί σε πολλούς διαγωνισμούς εκθέσεων. Πέρυσι στην Πανελλήνια έκθεση του φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσός τα δυο πρώτα βραβεία κέρδισαν μέλη της ΠΕΛΤ.

Ερ: Ποια είναι η έμπνευση πίσω από τη συχνή απεικόνιση χεριών που είναι κλεισμένα σε γροθιές και δεμένα με αλυσίδες στα έργα σας; Υπάρχει κάποιο έργο που έχετε δημιουργήσει που το ξεχωρίζετε;

Απ: Τα χέρια σε γροθιές αντιπροσωπεύουν τον αγώνα για ελευθερία, εκφράζουν την αντίσταση κατά των περιορισμών που επιβάλλονται από την κοινωνία, τις πεποιθήσεις και τους εσωτερικούς μας φραγμούς. Αντιλαμβάνομαι τα χέρια ως μια έκφραση δύναμης και αποφασιστικότητας για να ανατρέψουμε τα περιοριστικά στοιχεία της ζωής μας. Οι αλυσίδες αντιπροσωπεύουν τους δεσμούς που μας κρατούν αιχμάλωτους. Είναι σύμβολα της αδυναμίας να εκφράσουμε πλήρως τον εαυτό μας. Μέσω αυτών των θεμάτων, επιδιώκω να εμπνεύσω τους θεατές να αναζητήσουν τη δική τους ελευθερία και αυθεντικότητα. Είναι σημαντικό για μένα να απεικονίσω την έννοια της επανάστασης και της απελευθέρωσης. Η προσωπική μου εμπειρία και η αίσθηση της αδικίας και του περιορισμού με καθοδήγησαν στην απεικόνιση αυτών των θεμάτων. Θεωρώ ότι η τέχνη έχει τη δυνατότητα να αναδείξει και να ανατρέψει τα υπάρχοντα κοινωνικά πρότυπα και να προωθήσει την αυτογνωσία και την αυτοπεποίθηση.

Από τα έργα μου ξεχωρίζω μια ακουαρέλα με θέμα το ζεϊμπέκικο. Μπορεί να μην είναι το καλύτερο έργο μου αλλά με εντυπωσίασε. Γιατί είναι ένας άνθρωπος που δημιουργεί στην πίστα είναι ενδιαφέρον θέμα και προσπάθησα να αποδώσω αυτό το αίσθημα.

Ερ: Πώς οργανώνετε τον χρόνο σας ως καλλιτέχνης και ποιος είναι ο ρόλος της τέχνης στην κοινωνία κατά την άποψή σας;

Απ: Οπωσδήποτε κλέβεις χρόνο από κάπου αλλού… για την τέχνη κλέβεις χρόνο ακόμη κι από τον ύπνο σου. Αφιερώνω στην τέχνη ένα μεγάλο μέρος του χρόνου μου και προσπαθώ να δημιουργήσω ένα περιβάλλον, όπου μπορώ να αφοσιωθώ. Η παραγωγικότητα και ο χρόνος είναι ζητήματα για τα οποία κάθε καλλιτέχνης έχει τον δικό του τρόπο. Αυτό που είναι σημαντικό είναι να βρεις τι λειτουργεί καλύτερα για εσένα.

Η τέχνη συμβάλλει στην καλυτέρευση της κοινωνίας. Πάντα οι καλλιτέχνες ήταν λίγο πιο μπροστά από τον υπόλοιπο κόσμο. Και πάντα ήταν ανήσυχα πνεύματα.

Ερ: Ξεκινήσατε τη διαδρομή σας στην τέχνη σε μεγαλύτερη ηλικία. Πως θα σχολιάζατε τη βιασύνη που χαρακτηρίζει την εποχή μας και πώς βλέπετε το μέλλον της τέχνης και την καλλιτεχνική σας πορεία;

Απ: Είναι αλήθεια αυτό. Πέρασαν χρόνια μέχρι να ανακαλύψω τον εαυτό μου καλλιτεχνικά, σήμερα ωστόσο διανύω ήδη αρκετά χρόνια δημιουργικής πορείας. Η βιασύνη που χαρακτηρίζει την εποχή μας κατά τη γνώμη μου δεν έχει νόημα. Για το μέλλον προχωράμε και καλυτερεύουμε τη δουλειά μας και τα πράγματα όλα. Δεν έχω να κάνω κάτι, το μόνο που μου λείπει να δοκιμάσω είναι το ψηφιδωτό.

Ερ: Πώς αντιμετωπίζετε την κριτική για τη δουλειά σας και πώς αντιμετωπίζετε τις προκλήσεις και τα εμπόδια που μπορεί να συναντήσετε ως καλλιτέχνης;

Απ: Την κριτική ακούω θετικά, γιατί αυτός που κάνει την κριτική βλέπει κάτι που μπορεί εγώ να μην το βλέπω, η κριτική μας βοηθάει να καλυτερεύουμε. Όσον αφορά στα εμπόδια, δεν είχα εμπόδια. Το μόνο εμπόδιο είναι ο χρόνος. Γιατί δεν φτάνει για όλα αυτά που κάνουμε σήμερα, κι αναγκαζόμαστε να κλέβουμε κι από τον ύπνο μας χρόνο.

Ερ: Πώς σας επηρεάζει η ωριμότητα στη διαδικασία δημιουργίας; Υπάρχουν πλεονεκτήματα ή προκλήσεις που σχετίζονται με την ηλικία σας και ποια είναι η σημαντικότερη συμβουλή που θα δίνατε σε έναν νέο καλλιτέχνη που ξεκινά τη δική του καλλιτεχνική πορεία;

Απ: Δεν ξέρω αν με επηρεάζει αλλά θεωρώ ότι υπάρχουν πάντα πλεονεκτήματα. Όταν είσαι πιο ώριμος είναι πολύ καλύτερα τα πράγματα, γιατί η ωριμότητα ολοκληρώνει τον άνθρωπο. Σε έναν νέο καλλιτέχνη θα έδινα τη συμβουλή: Δούλευε, δούλευε, δούλευε.

Ερ: Πόσο σημαντικό είναι για έναν καλλιτέχνη να εκθέτει τη δουλειά του; Έχετε συμμετάσχει σε εκθέσεις και ποιες είναι οι εμπειρίες σας από αυτές;

Απ: Για έναν καλλιτέχνη η εκθεσιακή εμπειρία είναι σημαντική… του δίνει την ευκαιρία να παρουσιαστεί στο κοινό και να επικοινωνήσει καλλιτεχνικά με άλλους και να λάβει ανατροφοδότηση και κριτική. Επίσης, δημιουργεί συνεργασίες και επαφές με άλλους καλλιτέχνες, επιμελητές, γκαλερί και συλλέκτες. Η αλληλεπίδραση με άλλους ενθαρρύνει την εξερεύνηση νέων τεχνικών και θεμάτων ενώ, η αλληλεπίδραση με το κοινό προσφέρει νέες ιδέες και ανατροφοδότηση που ενισχύουν την ανάπτυξή του.

Ήμουν σε πολλές εκθέσεις αλλά στο μυαλό μου είναι η τελευταία μου έκθεση (Nomadic Canvases NDSM FUSE Amsterdam, 12-22 Μαρτίου 2023) γι’ αυτό θα αναφερθώ σε αυτήν. Πραγματοποιήθηκε στο Άμστερνταμ το 2023 ήταν ομαδική.

Ο Γιώργος Λένης γεννήθηκε στον Πειραιά και αποφοίτησε από το Ecole Saint Paul De Lasal. Διδάχθηκε αγιογραφία σε φορητές εικόνες, σύνθεση και ζωγραφική. Δημιουργεί έργα με διάφορα υλικά όπως ακουαρέλες, παστέλ και λάδι, καθώς και κολάζ, ενώ αναπτύσσει και διάφορες τεχνικές (πινέλο-σπάτουλα), κάνει έργα σε μέταλλο, ενώνοντας το οξειδωμένο ατσάλι με την τεχνική του λαδοπαστέλ και έργα χαρακτικής. Συμμετείχε σε ομαδικές εκθέσεις σε πολλούς δήμους στην Ελλάδα, σε μία έκθεση στην Τουρκία και μία στην Ολλανδία (Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά, Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων, Ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη Πέραματος «Άνθρωποι, Χρώμα, Σίδερο», Αμερικάνικο Κολλέγιο, ξενοδοχείο Hilton «Money Show», Αϊβαλί Τουρκίας, Μορφωτικό Κέντρο της Αιγύπτου κλπ) Στον διαγωνισμό εικαστικών 2022 του Φιλολογικού Συλλόγου «Παρνασσός» του χορηγήθηκε το Β΄ βραβείο για χαρακτικό έργο του. Έργα του στεγάζονται σε ιδιωτικές συλλογές και δημόσιους χώρους. Είναι πρόεδρος της Πανελληνίας Εταιρίας Λόγου και Τέχνης (Π.Ε.Λ.Τ.) από το 2017.