Η «αναπαράσταση» η «αφήγηση», η «περιγραφή» αποτελούν πάλι στις μέρες-μας χαρακτηριστικό στοιχείο της εικαστικής εικόνας. Η έγνοια όμως για το πώς αυτή η εικόνα θα αποκτήσει τον χαρακτήρα που θα την κάνει πειστική, είναι προσωπικό αιτούμενο του κάθε σοβαρού καλλιτέχνη,που θέλει η δουλειά-του να αποκτήσει περιεχόμενο και ουσία..
{mosimage}Στην κατηγορία των καλλιτεχνών που ερευνούν και σπουδάζουν τη μορφή του έργου τους ανήκει και η Αναστασία Κούβαρη που αποφοίτησε απο την Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών το 2005, είναι δηλαδή μια νέα καλλιτέχνης που έκανε σοβαρή σπουδή. Και σοβαρή δεν είναι η σπουδή που ορίζει ο εκάστοτε δάσκαλος, αυτός είναι ο κοινός τόπος που οι περισσότεροι οφείλουν να κατακτήσουν σα σημαντική, αλλα οπωσδήποτε απορριπτέα γνώση. Σοβαρή είναι η έρευνα -σπουδή που θέτει κάθε σπουδαστής ξεχωριστά και συγκεκριμένα, για να διευρήνει τον ορίζοντα της κατανόησης του κόσμου και του εαυτού-του. Μέσα απο αυτήν την διαδικασία, τα διδάγματα του «Μοντερνισμού» συνεχίζουν ακόμη και στις μέρες-μας να αποτελούν μέρος της δεξαμενής από την οποία ένας σύγχρονος καλλιτέχνης αντλεί νερό για να ποτίζει τις καλλιέργειές-του.Θέλω να πώ ότι γίνανε παράδοσή-μας.
Για να μιλήσω πιο συγκεκριμένα όσο παρατήρούμε τα έργα της έκθεσης συνειδητοποιούμε πόσο η μελετημένη μορφή καθορίζει το περιεχόμενό τους. Η ανάπτυξη του σχεδίου-χρώματος, είτε ρυθμολογώντας, είτε δομώντας τον τρισδιάστατο χώρο, όταν γίνεται στις τρείς διαστάσεις. Η ένταση της χειρονομίας που μεγενθύνει το ελάχιστο σε μνημειακό, η πολυφωνική χρήση του χρώματος, παράδειγμα μια σπασμένη ομπρέλα που την παρασέρνει οάνεμος, λίγα σπυριά ρύζι, ένα ζευγάρι γυαλιά, μια κυλιόμενη σκάλα που ανεβαίνει στον ουρανό, ένα αυγό κ.τ.λ, συντάσουν ένα μνημείο καμωμένο με τις εικόνες που καταναλώνουμε καθημερινά, είναι το μνημείο της αλλοτροίωσης-μας. Ένας κόσμος που βιώνει τη σύμβαση των μύθων-του, το ψεύδος αυτού που φαίνεται, και για το λόγο αυτό αναζητούν την κρυμμένη αλήθεια, αν υπάρχει κρυμμένη αλήθεια, αναζητούν την δική-τους ελπίδα,οι συνειδητοποιημένοι νέοι άνθρωποι αυτής της γενιάς στην οποία ανήκει η Αναστασία Κούβαρη.
Απο εδώ αρχήζει ο δρόμος της Ελπίδας και της Αυτογνωσίας,δύσκολος δρόμος και μακρύς, μέσα σε έναν κόσμο όπου μετρά μονάχα η παθητική κατανάλωση. Αλλά παράλληλα ο δρόμος του καλλιτέχνη είναι γεμάτος με συναρπαστηκές εκπλήξεις και ανακαλύψεις, όπως μαρτυρούνε τα έργα που χαιρόμαστε στη έκθεση αυτή. Αυτό το κέρδος του καλλιτέχνη, αυτό και το κέρδος όλων μας από την τέχνη.
Χρόνης Μπότσογλου . Ζωγράφος-καθηγητής Α.Σ.Κ.Τ.
«..Μετά την αποφοίτησή της από την Ανωτάτη Σχολή Καλλών Τεχνών, όπου σπούδασε ζωγραφική με τον Δημήτρη Σακελίονα, η εικαστικός Αναστασία Κούβαρη έχει επιδείξει μιαν αξιοσημείωτη παραγωγικότητα.
Η ζωγραφική της ολοένα απομακρύνεται απο την επίδραση του σουρεαλισμού,καθώς και από τουςκαταναγκασμούς που επιβάλλει μια γεωμετρική δομή:αιφνής διακρίνουμε να αναδύονται κάποιες πινελιές-χειρονομίες,πινελιές πιο εκρηκτικές,πιο ανοιχτές στο χώρο,πιο ανοιχτές στα ίδια τα πραγματα. Δίπλα στα τοπία των μεγαλουπόλεων που ξεδιπλόνωνται σαν μέσα από όνειρα ή φαντασιώσεις, ξεπροβάλλουν δειλά-δειλά πίνακες με τίτλους όπως «Αναγέννηση», «οριακά», «φλέρτ», «ερωτικό», «κόμπος», όπου κάποια κοινά«αντικείμενα» ή υλικά (χέρι, αυγό,σκοινί) έρχονται σε αντίστιξη με το υπόβαθρο, το οποίο συσχετίζεται συνήθως με κάποια στοιχεία του οργανικού ή του ανόργανου κόσμου, όπως και με ορισμένους βασικούς ρυθμούς, της ζωής ή της φύσης. Η απόπειρα καταγραφής αυτής της ρυθμικότητας, αυτής της ταχύτητας που διέπει τον σημερινό κόσμο ίσως να αποτελεί στην παρούσα φάση το αντικείμενο της έρευνας της Αναστασίας Κούβαρη, η οποία κατ΄αυτόν τον τρόπο χαράσσει τον προσωπικό της δρόμο στο πεδίο της τέχνης, αμφισβητώντας τους καθιερωμένους τρόπους θέασης του κόσμου και διαμορφώνοντας σταδιακά τις προυθέσεις για μια συνολική εικαστική δράση,όπου το τυχαίο («Ζάρια») δεν θα έρχεται κατ΄ανάγκη σε αντίθεση με το προσδιορίσιμο ή το ελενχόμενο ( «Jenga»)...»
Παναγιώτης Πούλος. Επίκουρος Καθηγητής Φιλοσοφίας και Αισθητικής (ΑΣΚΤ)
Η ζωγράφος Αναστασία Κούβαρη λέει: «..Ο πειραματισμός των καλλιτεχνών μέσα στην τέχνη της σύγχρονης εποχής μας πρέπει να κατευθύνεται πρός την υπέρβαση, να έχει την δύναμη εκείνη που θα κάνει ενα έργο πραγματικά ειλικρινή, ολοκληρωμένο, ζωντανό και υπερβατικό. Είναι κατι που δεν είναι εύκολο και για το λόγο αυτό αποτελεί για εμένα σοβαρό κύριο εικαστικό ζήτημα...»
“…Aκολουθώντας το ένστικτο μου, μοιράζομαι με εσάς την φαντασία μου..Μέσα απο την εικόνα του έργου,παρατηρώ το χώρο που περιβάλλομαι.
Άπειρα ερεθίσματα! Στοιχειοθετούντε και καταγράφοντε.Σκίτσα και σκέψεις.Προσχέδια και παιχνίδι. Λέξεις και φράσεις....Ιδέες που περιμένουν σχήμα, μορφή και χρώμα,κίνηση, ρυθμό και έννοια,να αποτυπωθούν με ειλικρίνια στον καμβά.Η διαδικασία μιας εκμυστήρευσης.., μιας κατάθεσης συναισθημάτων.Αποτελεί την χαρά μου.., την ηρεμία μου.., την ανακούφηση μου.Η δράση,... πάνω στον καμβά.Oι πληθώρες χρωματικές κηλίδες και η συνεχής ροή τους,συνδιαλέγοντε με τις έννοιες των αντικειμένων..και η σκέψη,.. ότι τίποτα δεν μπορεί να δημιουργηθεί ,όταν δεν υπάρχει κάποιος λόγος, ολοκληρώνουν προ στιγμήν..., το εικαστικό μου ζήτημα..”
ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Η Αναστασία Κούβαρη γεννήθηκε στην Νίκαια Αττικής το 1981.Σπούδασε (2000-05) στην Ανωτάτη Σχολή Καλλών Τεχνών Αθήνας με καθηγητή τον Δημήτρη Σακκελίωνα και αποφοίτησε με άριστα. Σπούδασε Αγιογραφία και Εφαρμοσμένες Τέχνες Γραφιστικής.Απο τα φοιτητικά χρόνια ασχολήθηκε με σκηνικά θεατρικών και χορευτικών εκδηλώσεων. Βραβεύτηκε απο το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, απο το Σύλλογο Καθηγητών Καλλιτεχνικών μαθημάτων και απο την Unesco τηςΤσεχίας .Τελειώνοντας τις σπουδες συμμετήχε σε διάφορες καλλιτεχνικές ομάδες και στην οργάνωση εκδηλώσεων σε διάφορους χώρους.Παρουσίασε το έργο της σε τρεις ατομικές εκθέσεις καθώς συμμετήχε σε πολλές ομαδικές.( "Νύχτες Μουσείων" Αριστούχοι Απόφοιτοι ΑΣΚΤ Αθήνας Πινακοθήκη Καλαμάτας, "Παιδί" Νοσοκομείο Παίδων Η Αγία Σοφία, "Παιδί" Χατζηκυριάκειο Ίδρυμα, "Aids" Mετρό Συντάγματος, ¨Γυναίκες¨ Πινακοθήκη Ψυχάρη, ¨Διάλογος με τον Ρέμπραντ¨ Χάγη και Υπουργείου Εξωτερικών. κ.α)
ΧΟΡΗΓΟΣ ΚΑΤΑΛΟΓΟΥ EΚΘΕΣΗΣ: ¨ A N A T O L I ¨