{mosimage}Το Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης συμμετέχει στο εικαστικό φεστιβάλ «Πεδίο Δράσης Κόδρα ’06» με έκθεση και προβολή slide show έργων του Άνθιμου Καλπατζίδη, υπό τον τίτλο ‘Στη σκιά του χρόνου’.

Eικόνες εγκατάλειψης από χώρους κατοικίας και εργασίας στη Θεσσαλονίκη αποτυπώνουν την λεπτή σαν κλωστή διαχωριστική γραμμή μεταξύ ανθρώπινης απουσίας και παρουσίας στο πέρασμα του χρόνου. Η συγκεκριμένη έκθεση αποτελεί ένα προοίμιο για τη Thessaloniki Photobiennale 2007 (εξέλιξη του Διεθνούς Φεστιβάλ Φωτογραφίας-Photosynkyria), το θέμα της οποίας θα είναι ο Χρόνος.

Την επιμέλεια της έκθεσης έχει ο κ. Βαγγέλης Ιωακειμίδης, Διευθυντής του Μ.Φ.Θ., ενώ ο αρχιτεκτονικός σχεδιασμός του χώρου έχει γίνει από την κα. Ράνια Σταματάκη, αρχιτέκτων. Η έκθεση είναι παραγωγή του Μουσείου Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης.


ΣΤΗ ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

‘Όλα ξεκίνησαν το 1996 όταν εγκαταστάθηκα στην παλιά πόλη της Θεσσαλονίκης. Στις πρώτες βόλτες για τη γνωριμία της περιοχής διαπίστωσα πως υπήρχαν πολλά σπίτια εγκαταλελειμμένα. Όταν από περιέργεια αποφάσισα να δω τι υπάρχει πίσω από τις μισόκλειστες πόρτες και τα σπασμένα παράθυρα, την περιέργεια τη διαδέχτηκε η έκπληξη.

Υπήρχαν δεκάδες αντικείμενα στους χώρους, που το καθένα μαρτυρούσε κάτι για τον ιδιοκτήτη του και την εποχή του. Το πιο σημαντικό όμως, ήταν η αίσθηση μιας ανθρώπινης αύρας που ήταν διάχυτη παντού και φόρτιζε ιδιαίτερα το περιβάλλον, σε σχέση πάντα με το χρόνο που είχε περάσει από πάνω του.
{mosimage}
Έτσι αποφάσισα να φωτογραφίσω τους χώρους αυτούς, προσπαθώντας να αποδώσω αυτήν την αίσθηση της ανθρώπινης παρουσίας, χρησιμοποιώντας το περιβάλλον και την επίδραση του χρόνου.

Τα πρώτα αποτελέσματα της δουλειάς παρουσιάστηκαν στην έκθεση της Φωτογραφικής Λέσχης «Όψεις», «Όψεις φωτός και ζωής», το Νοέμβριο του ’97.

Στη συνέχεια η επιλογή του χώρου αλλάζει. Είναι τώρα οι εγκαταλελειμμένοι χώροι εργασίας. Το βλέμμα συγκεντρώνεται στα αντικείμενα. Πηγαίνοντας όλο και πιο κοντά, τα απομονώνει από το περιβάλλον τους κα προσπαθεί να ανιχνεύσει τη σχέση τους με το χώρο και τους ανθρώπους’*.
{mosimage}
*κείμενο του δημιουργού, το οποίο περιλαμβάνεται στην έκδοση του Μ.Φ.Θ. ‘Ίχνη. Αντικείμενο και παρελθόν’, Photosynkyria 2003.

‘Χρόνος είναι Ό,τι μεσολαβεί και μετατρέπει. Διαιρείται σε στιγμές. Στιγμή είναι, βέβαια, Ένα τίποτε του χρόνου. Όμως χωράει τ’ αποκορυφώματα…’
Κική Δημουλά

Από την ποιητική συλλογή Από τα ίχνη (εκδ. Στιγμή, 1989)

Τα αποκορυφώματα είναι οι μικρές ή οι μεγάλες δημιουργίες. Η σχισμή όπου χωράει η τέχνη. Μια αφορμή χρειάζεται για να παγώσει ο χρόνος, για να ανασύρει το βλέμμα ενός δημιουργού από τη σκιά του χρόνου μία πολυθρόνα, μία γραφομηχανή κλειδιά και καρφιά που περνάνε απαρατήρητα ενσωματωμένα στο περιβάλλον ή χαμένα στη σκιά του χρόνου. Τότε ο πραγματικός χρόνος αναδιπλώνεται, πυκνώνει και γίνεται αφήγηση.

Μέρος της έκθεσης αυτής πρωτοπαρουσιάστηκε στα πλαίσια της Photosynkyria 2003. Σήμερα αποτελεί μία νύξη για το κεντρικό θέμα της Thessaloniki Photobiennale που θα διοργανωθεί την άνοιξη του 2007 (μετεξέλιξη του 19ου Διεθνούς Φωτογραφικού Φεστιβάλ Photosynkyria) το χρόνο, αναδεικνύοντας μία από τις πτυχές του: τον τρόπο που λειτουργεί μέσα σε μία εικαστική αφήγηση.

Ο Άνθιμος Καλπατζίδης γεννήθηκε το 1964 στις Σέρρες. Ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη.