Όταν ο κινηματογράφος σταματά να εξηγεί — και αρχίζει να στοχάζεται Μια περίοδος σχεδόν έξω από τον χρόνο. Όχι απλώς ένας αριθμός προβολών, αλλά μια σιωπηλή πράξη αντίστασης. Η ταινία Take a Trip, σε σκηνοθεσία του Χρήστου Ν. Καρακάση, συνεχίζει αδιάλειπτα την πορεία της στις σκοτεινές αίθουσες του ιστορικού κινηματογράφου Στούντιο, αποδεικνύοντας ότι υπάρχει ακόμη σινεμά που δεν βιάζεται να τελειώσει, γιατί δεν φοβάται να αφεθεί στο ερώτημα.
Σε μια εποχή επιταχυνόμενης λήθης, το Take a Trip επιμένει να υπάρχει. Όχι ως προϊόν, αλλά ως ανοιχτός στοχασμός. Όχι για να 
διασκεδάσει, αλλά για να προκαλέσει ενδοσκόπηση. Δεν επιδιώκει να «περάσει μηνύματα», αλλά να διαλύσει τη βεβαιότητα ότι υπάρχουν.
Η τέχνη της παρατήρησης
Ο Χρήστος Ν. Καρακάσης δεν σκηνοθετεί για να καθοδηγήσει, αλλά για να αποσύρει την παρεμβολή. Δημιουργεί έναν κόσμο στον οποίο ο θεατής δεν καθοδηγείται από την πλοκή, αλλά από τις παύσεις της. Από το βλέμμα, το φως, την απουσία. Από τα σημεία που «δεν συμβαίνει τίποτα», και όμως γεννιέται το παν.
Τα ποιητικά κείμενα της Βασιλικής Κάππα λειτουργούν σαν υπαρξιακά ψίθυροι. Δεν εξιστορούν· αναρωτιούνται. Δεν εξηγούν, αλλά παρακινούν σε αναζήτηση: τι σημαίνει να “φεύγω”; πού οδηγεί η απόσταση όταν δεν υπάρχει εξωτερικός προορισμός;
Η μουσική του Γρηγόρη Γιαρέλη κινείται πέρα από τον ήχο. Είναι μια ηχητική απουσία που ξυπνά συναισθήματα χωρίς λέξεις, χωρίς δράση — μια πνοή, ένας εσωτερικός ρυθμός που διαπερνά το φιλμ σαν ανάσα στο χρόνο.
Η φωτογραφία και το μοντάζ αγγίζουν τον πυρήνα της αφαίρεσης: το βλέμμα δεν ακολουθεί την αφήγηση, διαλογίζεται επάνω της. Κάθε καρέ είναι μια παύση — μια ευκαιρία να μείνεις μέσα σου, όχι μόνο μπροστά στην οθόνη.
Ενενήντα εβδομάδες — Μια τελετουργία διάρκειας
Το Take a Trip δεν είναι απλώς μια ταινία που συνεχίζει. Είναι μια πράξη μνήμης και αντίστασης απέναντι στην επιτακτική φθορά της προσοχής. Ενενήντα εβδομάδες σημαίνει πως κάτι μέσα στο κοινό —κι όχι μόνο επί της οθόνης— επιμένει να ψάχνει.
Η μακροβιότητα της ταινίας είναι η απόδειξη ότι υπάρχει ακόμα θεατής που επιθυμεί να μείνει μέσα στο ερώτημα — όχι να λάβει απάντηση.
🌟 Βραβεύσεις & Αναγνώριση
Η ταινία έχει διακριθεί για:
- Σκηνοθεσία – ως πράξη αναστοχασμού
- Μουσική – για την εσωτερική ηχητική της αφήγηση
- Κείμενα – ως ποιητικός υπαρξιακός διάλογος
- Φωτογραφία & Μοντάζ – για την υπαινικτική τους δύναμη
- Ειδικά Βραβεία Κοινού και Κριτικής Επιτροπής σε διεθνή φεστιβάλ
📍 Κινηματογράφος Στούντιο
Σπάρτης & Σταυροπούλου – Πλατεία Αμερικής, Αθήνα
Το κοινό μιλά για το Take a Trip
«Μια ταινία που δεν ζητά την προσοχή σου. Την εμπιστεύεται. Και στο τέλος, την ανταμείβει με σιωπή.»
— Σοφία Β., αρχιτέκτων
«Δεν έχεις να δεις κάτι. Έχεις να συναντήσεις κάτι. Και αυτό το κάτι είσαι εσύ.»
— Πέτρος Μανιάτης
«Ήταν σαν να περπάτησα μέσα σε έναν εσωτερικό χώρο, φτιαγμένο από ήχους, σκιές και αποσιωπήσεις.»
— Μαργαρίτα Θεοδωροπούλου, επιμελήτρια σύγχρονης τέχνης
«Δεν θυμάμαι πότε άλλοτε έμεινα τόσο ακίνητος μπροστά στο φως. Ούτε πότε το σκοτάδι ήταν τόσο φωτεινό.»
— Αντώνης Δ., κινηματογραφόφιλος
«Σπάνια νιώθει κανείς τόσο "παρών" σε μια κινηματογραφική αίθουσα. Δεν παρακολουθείς – μετέχεις.»
— Κατερίνα Χατζηστεργίου
«Η σιωπή της ταινίας μου έμαθε περισσότερα απ’ όσα λένε εκατοντάδες διάλογοι.»
— Μάριος Τσιώκος
«Take a Trip. Και πράγματι πήγα. Όχι κάπου έξω, αλλά βαθιά μέσα μου. Ένα ταξίδι χωρίς αποσκευές, χωρίς γυρισμό.»
— Άλκηστις Λαμπρινού
«Περνούν μέρες και σκέφτομαι ακόμα κάποιες εικόνες. Όχι επειδή ήταν εντυπωσιακές. Αλλά επειδή ήταν αληθινές.»
— Χρήστος Μ.
«Αν οι σκέψεις μου είχαν σώμα, θα ήταν καδραρισμένες όπως τα πλάνα αυτής της ταινίας.»
— Ελένη Τρουλάκη, φωτογράφος
«Μια εμπειρία που δεν εξηγείται. Μόνο αισθάνεται. Και αυτό είναι το πιο τίμιο που μπορεί να προσφέρει η τέχνη.»
— Ιάσων Βενετσάνος
«Ένιωσα ότι κάποιος σεβάστηκε το μυαλό μου. Και δεν προσπάθησε να το ελέγξει με ευκολίες και δραματουργικά τρικ.»
— Ναταλία Ζέρβα
«Δεν υπάρχει ιστορία. Υπάρχει ροή. Δεν υπάρχει χαρακτήρας. Υπάρχει ανθρώπινη παρουσία. Δεν υπάρχει λύση. Υπάρχει ερώτημα.»
— Μιχάλης Κ., συγγραφέας
«Αυτό δεν είναι σινεμά για το μυαλό. Είναι σινεμά για το υπαρξιακό μας βάθος.»
— Δήμητρα Κοντογιάννη
«Δεν θυμάμαι τίποτα συγκεκριμένο, αλλά θυμάμαι τα πάντα από την αίσθηση. Και αυτό λέει πολλά.»
— Γιώργος Φ.
«Η ταινία σε αφήνει να χαθείς. Και κάπου εκεί, ξεκινά η εύρεση.»
— Αλεξάνδρα Νικολάου
«Η κάθε εικόνα ήταν σαν ποίημα. Η κάθε σιωπή σαν εξομολόγηση. Κάθε λεπτό, μια πράξη εμπιστοσύνης προς τον θεατή.»
— Ανδρέας Ζ., εικαστικός
«Δεν πρόκειται για αφήγηση. Πρόκειται για μία εσωτερική τελετουργία. Κι εγώ ήμουν παρών.»
— Ρέα Παπαδοπούλου
«Σε έναν κόσμο γεμάτο εικόνες που φωνάζουν, αυτή η ταινία ψιθυρίζει. Και σ’ αυτούς τους ψιθύρους άκουσα για πρώτη φορά τον εαυτό μου.»
— Θωμάς Δ., αρθρογράφος
TAKE A TRIP
Ένα φιλμ σαν ψίθυρος: σιωπηλό, αλλά ανεξίτηλο.
Ενενήντα εβδομάδες. Και ακόμη ταξιδεύει.
Διεύθυνση Φωτογραφίας: George Devon,
Διονύσιος Δήμας, Χρήστος Ν. Καρακάσης
Μουσική Σύνθεση: Γρηγόρης Γιαρέλης
Βοηθός Σκηνοθέτη-Ηχοληψία: Νίκος Ψαλτάκης
Βοηθός Παραγωγής: Μαρία Κάππα
Κείμενα Αφήγηση: Βασιλική Κάππα
Σενάριο – Σκηνοθεσία- Μοντάζ Χρήστος Ν. Καρακάσης
IMDB https://www.imdb.com/name/nm3765821/
Χώρες Παραγωγής Αγγλία-Ελλάδα – διάρκεια 30min – form 4k-DCP
Facebook page https://www.facebook.com/koyintaTrip/
Trailer https://www.youtube.com/watch?v=-tfyTy0n8Qc
Take a Trip IMDB https://www.imdb.com/title/tt15354796
Παραγωγή Κινηματογραφική Εταιρεία Κουίντα www.kouinta-production.gr
Συνεργάτης-Συμπαραγωγός-Διανομή: Εταιρεία Tickets Tickets