{mosimage}Ένα από τα σημαντικότερα μουσικά σχήματα της αμερικάνικης Avant garde   σκηνής, οι Tuxedomoon,  έρχονται και στη Θεσσαλονίκη:  την Παρασκευή 2 Νοεμβρίου εμφανίζονται στο Principal Club.Η περίφημη μετά-punk κολλεκτίβα, γιορτάζοντας τη συμπλήρωση τριάντα χρόνων πορείας, παρουσιάσει ζωντανά – για πρώτη φορά μετά από πάρα πολύ καιρό – όλα εκείνα τα τραγούδια που έκαναν το όνομά της συνώνυμο της μουσικής πρωτοπορείας, στα τέλη των 70’s και τις αρχές των 80’s, μαζί με το ολοκαίνουργιο υλικό από το τελευταίο album “Vapour Trails”.

“No Tears”, “Jinx”, “In A Manner Of Speaking”, “Desire”, “Dark Companion”, “Soma”, “Music No 2”, “The Waltz”, “Everything You Want”, είναι μόνο μερικά από τα μοναδικά κομμάτια που έκαναν τους Tuxedomoon τόσο αγαπητούς στο Ελληνικό κοινό. Στο πνεύμα της αντισυμβατικότητας που ανέκαθεν τους χαρακτήριζε, δεν τα έπαιζαν live σχεδόν ποτέ (με ελάχιστες εξαιρέσεις) παρότι γνώριζαν ότι ο περισσότερος κόσμος περίμενε να τα ακούσει.
Όμως, δεν θα μπορούσαν να λείψουν από το set ενός 30th Anniversary Show – στην ουσία, ενός Greatest “Hits” Show – που, πρωτίστως, έχει σκοπό να πραγματοποιήσει μια αναδρομή σε ολόκληρη την πορεία του συγκροτήματος. Πρόκειται για μια βραδιά που δεν πρέπει να χάσει κανένας fan των Tuxedomoon.

Πληροφορίες
Ημερομηνία: Παρασκευή 2 Νοεμβρίου 2007
Χώρος : PRINCIPAL CLUB
Doors open : 09.00 μ.μ.
Προπώληση, Tαμείο : 25€
METROPOLIS, PATSIS, STERODISC, LOTUS.
Παραγωγή : Κazandb
ΔΩΡΕΑΝ ΜΕΤΑΦΟΡΑ : 2310428088
Tηλ. Πληροφοριών: 2310428088


Ακολουθεί Βιογραφικό Σημείωμα
 
Ήταν πριν 30 χρόνια, περίπου, όταν οι Tuxedomoon ξεπήδησαν από το εργαστήριο της ηλεκτρονικής σκηνής του San Francisco και ξεκίνησαν να φτιάχνουν αυτό το προκλητικό, ερωτοτροπίζον ιδίωμα το οποίο αναγνωρίζουμε σήμερα ως τη μουσική τους. Ένας ήχος που μεταλλασσόταν με χαρακτηριστική άνεση και ταυτόχρονα διακατεχόταν από ένα αλλόκοσμο μαγικό και μυστικιστικό υπνωτισμό.

Οι αμφιλεγόμενοι post – punk πειραματισμοί τους, οι οποίοι ακροβατούσαν από τη new-wave στην κλασσική και τη jazz, και από τη funk στο tango, δημιουργούσαν ένα αιθέριο μίγμα το οποίο κέρδισε αμέσως την αγάπη του cult κοινού.

Πολύ σύντομα, βρέθηκαν στη Νέα Υόρκη και αποτέλεσαν ένα από τα βασικότερα ονόματα της No Wave σκηνής της εποχής. Το δεύτερό τους single, “No Tears” (1979), έγινε – και παραμένει μέχρι και σήμερα - μεγάλο underground hit, θεωρούμενο ως ένα από τα κλασσικότερα electro-punk κομμάτια όλων των εποχών.

Παράλληλα, η ικανότητα τους να επανεφευρίσκουν διαρκώς των εαυτό τους, τους οδήγησε γρήγορα στο σαλόνι του μυθικού περιοδικού του Andy Warhol “Interview” και ταυτόχρονα στην αγκαλιά της Ralph, εταιρεία των ειδώλων της avant-garde, Residents, στην οποία και κυκλοφόρησαν δύο καταπληκτικά albums, τα “Half Mute” και “Desire”.

Όμως, το κλίμα της Αμερικής του Reagan δεν τους σήκωνε οπότε αποφάσισαν να μετακομίσουν στην Ευρώπη, κάπου στις αρχές των 80’s, όπου και παρέμειναν σχεδόν ολόκληρη τη δεκαετία. Ο σκοτεινός μα και ταυτόχρονα ιδιαίτερα ρομαντικός ήχος τους έγινε αμέσως πολύ αγαπητός στους underground κύκλους της Γηραιάς Ηπείρου - της οποίας το κοινό είναι, έτσι κι αλλιώς, πολύ πιο ανοιχτό και δεκτικό σε τέτοιου είδους ακούσματα – και πολύ σύντομα άρχισαν να θεωρούνται ως μία από τις επιδραστικότερες μπάντες της τότε σκηνής.

Albums σαν το “Desire”, το “Pinheads On The Move”, το “Holy Wars” και το “Ship Of Fools”, “Ghost Sonata” και κομμάτια σαν τα “Jinx”, “No Tears”, “Music no 2”, “Everything You Want”, “In A Manner Of Speaking”, “The Waltz”, “Atlantis” αποτελούν ορισμένες από τις κορυφαίες στιγμές της underground σκηνής των late 70’s και των 80’s και αγαπήθηκαν ιδιαίτερα στη χώρα μας, παρότι δεν.... σάρωσαν ποτέ τα charts των μεγάλων αγορών του εξωτερικού. Χαρακτηριστική είναι, άλλωστε, η ανταπόκριση του κοινού στην πρώτη τους επίσκεψη στην Ελλάδα, το 1988, όταν γέμισαν το Θέατρο Παλλάς δύο φορές μέσα σε ένα βράδυ!

Σήμερα, τα μέλη της μπάντας βρίσκονται διασκορπισμένα στα 4 σημεία του κόσμου με τον Steven Brown να καίγεται κάτω από τον ήλιο του Μεξικού, τον Peter Principle να χάνεται στην πολύβουη Νέα Υόρκη, τον Blaine Reininger να ατενίζει τον όμορφο αττικό ουρανό και τους Bruce Geduldig και Luc Van Lieshout να κινούνται στους χτύπους της καρδιάς της Ενωμένης Ευρώπης, στις Βρυξέλλες.

Ίσως αυτή η παγκοσμιοποιημένη, μετα- μοντέρνα κατάσταση να εξηγεί και τον πολύπλευρο χαρακτήρα των τριών τελευταίων τους albums, “Cabin in the Sky”, “Bardo Hotel” και “Vapour Trails”. Σε αυτά επικρατεί μια κινηματογραφική και, ταυτόχρονα, πειραματική ατμόσφαιρα που συνδυάζει διάχυτες εικόνες από Miles Davis, Γερμανική electronica, Paolo Conte, Radiohead, Debussy, cyber – gypsies, Michael Nyman, Velvet Underground και καμία ντουζίνα ακόμη ετερόκλητους καλλιτέχνες.

Πάνω απ’ όλα, όμως, κυριαρχεί ο ρομαντισμός, η επαναστατικότητα και η φαντασία, στοιχεία που έκαναν τους Tuxedomoon να ξεχωρίζουν, παραδίδοντας μαθήματα πρωτοτυπίας και πολυπλοκότητας σε ένα κόσμο που τα έχει τόσο απόλυτα ανάγκη…