ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΝ
Σοβαρά προγράμματα για μικρούς
Αστεία προγράμματα για μεγάλους
“Παίζουμε; … όταν οι μικροί συναντούνε τους μεγάλους”
ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΓΓΕΛΗΣ
ΣΤΑΘΗΣ ΓΥΦΤΑΚΗΣ
29 Ιανουαρίου 2007, ώρα 20.30
Δημοτικό Πνευματικό Κέντρο Καλαμάτας
ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ
ΙΟΥΛΙΤΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
ΣΤΙΧΟΙ ΤΡΑΓΟΥΔΙΩΝ
ΙΟΥΛΙΤΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
ΤΡΑΓΟΥΔΙ
ΤΑΣΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ
ΝΑΥΣΙΚΑ ΠΕΠΠΑ ΤΡΙΑΝΤΑΡΗ
ΠΙΑΝΟ & ΜΟΥΣΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ
ΣΤΑΘΗΣ ΓΥΦΤΑΚΗΣ
ΚΛΑΡΙΝΕΤΟ
MARIE-CECILE BOULARD
ΑΦΗΓΗΣΗ
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΓΕΝΝΑΤΑΣ
Την παράσταση στηρίζουν τα κτηνιατρεία: Σινάνης Ν.-Βαρλάμη Β., Μαθιόπουλος Ν.-Μηλιώνης Η., Τρύφωνας Δ.-Πάσχου Ε., Χρουσαλάς Π., Μακρής Χ.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΓΓΕΛΗΣ
ΤΡΑΒΟΛΟΓΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΣΠΟΤΤΥ
(…)
«Ο Σπόττυ λοιπόν είναι ένας σκύλος, τόσο στα βασικά του σημεία, όσο και στις λεπτομέρειες. Έχει αφτιά σκύλου, ουρά σκύλου και γαβγίζει απταίσθως. Οι συνήθειές του, όπως και οι γαστρονομικές προτιμήσεις – εκτός ίσως από τα φιστίκια Αιγίνης – είναι επίσης χαρακτηριστικά σκυλίσιες. Τελεία και παύλα λοιπόν , και να μην υπάρξει στο εξής καμία αμφιβολία γι’ αυτό: Ο Σπόττυ είναι σκύλος.
(…)
Το δεύτερο σημαντικό πρόσωπο της ιστορίας είμαι εγώ. Είμαι ο τύπος στην άλλη άκρη του λουριού. Με έχετε δει, έξι η ώρα το πρωί με παγωμένο ψιλόβροχο, να τραβιέμαι σε δρόμους και πάρκα. Κι αυτός να χοροπηδάει κουνώντας την ουρά χαρούμενα…»
Απόσπασμα από το βιβλίο του Γιώργου Παπαγγελή, «Τραβολογώντας τον Σπόττυ», εκδόσεις Νεφέλη, Αθήνα 2002
ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΙ ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ:
1. Η ιστορία του Βέρθερου
2. An English Dog
3. Ανεβοκατέβασμα
4. Το τραγούδι της αϋπνίας
5. Αχ-γαβ!
6. Εξομολόγηση
ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΓΓΕΛΗΣ
Γεννήθηκε στη Λάρισα το 1955. Από το 1969 ζει στην Αθήνα. Εργάζεται ως Ακτινοφυσικός στο Νοσοκομείο «Αλεξάνδρα». Στον πρόλογο του πρώτου του βιβλίου Τραβολογώντας τον Σπόττυ, γράφει «…Οι ιστορίες που θα διαβάσετε γράφτηκαν για τους παρακάτω δύο λόγους: Ο πρώτος είναι τις έβρισκα διασκεδαστικές. Η μισή, λοιπόν, ευθύνη είναι δική μου. Ο δεύτερος είναι ότι επέμειναν η αδερφή μου και ο φίλος μου ο Νίκος (Χουλιάρας). Το μεγαλύτερο μέρος του βιβλίου αφορά το σκύλο μου, τη σχέση που έχουμε οι δυο μας και τα «βάσανα» που περνάμε μαζί. Είναι ο πρώτος μου σκύλος, όπως και το πρώτο μου βιβλίο.»
Γεννήθηκα με δύο μαύρες βούλες στην πλάτη μου, πράγμα που οδήγησε τα αφεντικά μου να με ονομάσουν Miro προς τιμήν ενός διάσημου λένε – ζωγράφου. Από τότε άρχισε το μαρτύριό μου… Τα αφεντικά μου – που απ’ όσο γνωρίζω τα ονόματά τους δεν έχουν καμία συγγένεια με ζωγράφους, γλύπτες, μουσικούς, ποδοσφαιριστές ή άλλου είδους διασημότητες -, άρχισαν να συναγωνίζονται σε χιούμορ κι εφευρετικότητα, κάνοντας πλήθος λογοπαιγνίων με το «κακόμοιρο» όνομά μου.
Ο Στάθης με φώναζε Αλ-μυρό όταν έπεσα πρώτη φορά στη θάλασσα. Ο Αρίωνας – και αυτό μου άρεσε – με φώναζε τολ-μηρό όταν τά ’βαλα με ένα μεγάλο λυκόσκυλο. Η Ναυσικά θεωρεί το γάβγισμά μου αιχ-μηρό. Όταν γκρινιάζω και παρακαλώ για χάδια, η Λίλλυ μου ζητά να σταματήσω τα μοιρο-λόγια και όταν καμιά φορά κάνω ζημιές, όλοι με φωνάζουν κακό-μοιρο. Δεν λέω όλοι στην οικογένεια έχουμε χιούμορ, αλλά χάθηκε να υπάρχει ένας ζωγράφος να λέγεται Φλοξ, Μαξ, Σπόττυ ή έστω Αζόρ; (Αλήθεια , πως θα του φαινόταν του αφεντικού μου εάν του έλεγα πως έχω ονομάσει έναν ψύλλο μου Στάθη Γυφτάκη;)
κείμενο του Στάθη Γυφτάκη
Με λένε Ναυσικά. Τα επίθετά μου είναι Πέππα και Τριαντάρη. Όλο μαζί Ναυσικά Πέππα Τριαντάρη!
Γεννήθηκα εδώ στην Αθήνα στις 7 Σεπτέμβρη του 1986. Σπουδάζω στην Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης και φέτος έχω την τύχη να παρακολουθώ μαθήματα τραγουδιού με τη Χριστίνα Γιαννακοπούλου. (Η ώρα που με ξεκουράζει και μου φτιάχνει το κέφι κάθε εβδομάδα).
Μεγάλωσα στην Καλαμάτα, όπου και είχα την ευκαιρία να συναναστραφώ πολλών ειδών ζώα (κυρίως γάτες και σκύλους) κι έτσι να ανακαλύψω τη μεγάλη μου αγάπη για αυτά.
Όσα όμως κι αν πέρασαν από τα μάτια μου και τα χάδια μου, ένας θα έχει πάντα τη βασιλική θέση στην καρδιά μου. Ο Βερύκοκο… Ο πιο καλός σκύλος του κόσμου (είμαι πεπεισμένη γι’ αυτό), τον οποίο είχαμε ονομάσει έτσι με τη μαμά μου επειδή είχε βερυκοκιά αυτιά…Το γεγονός ότι δεν ήταν ράτσας, πιστεύω ότι είναι ακράδαντο πειστήριο της αντιρατσιστικής φύσης της οικογένειάς μας.
Αυτός θα απολαύσει την παράσταση από ψηλά…
ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΑΥΠΝΙΑΣ
Αμάν, αμάν τι καντεμιά!
Νά ’χει ο σκύλος μου οχτώ αφτιά
Με δυό πηγαίνει να κοιμηθεί
Με τ’ άλλα έξι καραδοκεί!
Τη μια περνάει ένα φορτηγό
Την άλλη ψύλλος στον ουρανό
Φωνές ακούει, χαχανητά
Ένα ποντίκι που σκουντουφλά
Πηγαίνει η ώρα πέντε κι επτά
Πες μου τι τά ’θελα ’γω τα σκυλιά
Γαρίδα μάτι βάζω λουρί
Ποιός ο αφέντης, ποιο το σκυλί;
Δυό αρκουδάκια ροζ χνουδωτά
Να ’χα αγοράσει μ’ όσα λεφτά
Ούτε παιδάκια, ούτε πιπί
Δεν θα γυρεύαν πρωί-πρωί…
ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ
ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΩΔΕΙΟ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ
σε συνεργασία με την ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΤΩΝ ΧΡΩΜΑΤΩΝ
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ
Τάσος ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ: Σπούδασε κλασικό τραγούδι με τον Φ. Βουτσίνο. Με υποτροφίες του Ιδρύματος Ωνάση συνέχισε τις σπουδές λυρικού τραγουδιού και ηθοποιίας στο Μιλάνο, όπου και κέρδισε το 2003 το δεύτερο βραβείο στον διεθνή διαγωνισμό λυρικού τραγουδιού «Luigia Stramesi». Είναι απόφοιτος της Δραματικής Σχολής Βεάκη. Έχει εμφανισθεί ως μονωδός στην Εθνική Λυρική Σκηνή (Νυχτερίδα του Στράους, El Cimarron του H.W.Henze), στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, στο Ηρώδειο, στο Μιλάνο και έχει συμπράξει με την Ορχήστρα των Χρωμάτων, την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, τη Συμφωνική Ορχήστρα «Tito Schipa» κ.λ.π. Ως ηθοποιός έχει εμφανιστεί στο Εθνικό Θέατρο, στο Θέατρο Τέχνης, στο Φεστιβάλ Επιδαύρου κ.α.
Μarie-Cecile BOULARD: Γεννήθηκε στη Γαλλία. Άρχισε μαθήματα κλαρινέτου σε ηλικία οκτώ ετών στο Ωδείο της Γκρενόμπλ, από το οποίο βραβεύτηκε με χρυσό μετάλλιο. Συνέχισε τις σπουδές της με τον Michel Arrignon στο Ωδείο των Παρισίων (Conservatoire National Superieur de Musique et de Danse de Paris). Αποφοίτησε το 1994 με πρώτο βραβείο κλαρινέτου και μουσικής δωματίου. Το 1995 κέρδισε τον ευρωπαϊκό διαγωνισμό Musiques d’ Ensemble – Fnapec. Έχει συμμετάσχει σε συναυλίες μουσικής δωματίου και εμφανίστηκε ως σολίστ σε πολλές πόλεις και φεστιβάλ της Ευρώπης. Έχει συμπράξει με μεγάλους μαέστρους, όπως οι S. Byshkov, M. Rosenthal, Y. Sado, V. Kataiev, N. Marriner κ. ά. Έχει διδάξει σε διάφορα ωδεία στο Παρίσι. Το 1996, ήρθε στην Ελλάδα ως σολίστ στην Καμεράτα – Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής. Από το 2001 μέχρι το 2003 διετέλεσε κλαρινετίστα στην Κρατική Ορχήστρα Αθηνών. Έχει συμπράξει με το Μουσικό Σύνολο Νίκος Σκαλκώτας. Από τον Οκτώβριο του 2003 είναι πρώτο κλαρινέτο στην Ορχήστρα των Χρωμάτων.
Γεράσιμος ΓΕΝΝΑΤΑΣ : Γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι τελειόφοιτος του Βιολογικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών και απόφοιτος της Δραματικής Σχολής Βεάκη. Έχει συνεργαστεί με το Εθνικό Θέατρο, το Κ.Θ.Β.Ε., τη Νέα Σκηνή Τέχνης, το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πάτρας, Βόλου, Λάρισας, Βέροιας και Σερρών, καθώς και με το Θέατρο του Νέου Κόσμου. Έχει παίξει σε παραστάσεις που έχουν σκηνοθετήσει οι: Σ. Ντουφεξής, Λ. Βογιατζής, Ν. Μαστοράκης, Λ. Κονιόρδου, Θ. Μουμουλίδης, Δ. Χρονόπουλος, Δ. Έξαρχος, Δ. Οικονόμου, Ν. Αρμάος, Κ. Τσιάνος Γ. Καραχισαρίδης, Κ. Αρβανιτάκης. Η παράσταση του έργου Στην εθνική με τα μεγάλα του Μ. Βιρβιδάκη σε σκηνοθεσία Ν. Μαστοράκη (Λόλης) αποτέλεσε την ελληνική συμμετοχή στην Μπιενάλε της Βόννης(1996). Ήταν ο αφηγητής στο Πες το μ΄ένα παραμύθι σε μουσική Θ. Μικρούτσικου (Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, 2002).Κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων σκηνοθέτησε την παράσταση δρόμου Ολυμπιακές επιδείξεις καθ΄οδόν –Οι βετεράνοι για την Ο.Ε.Ο.Α., Αθήνα 2004. Το 2003, στο Θέατρο του Νέου Κόσμου σκηνοθέτησε το έργο 7 Ρίχτερ του Μπεχίτς Ακ. Έχει τιμηθεί με το βραβείο της Ένωσης Ελλήνων Κριτικών για το ρόλο του Τουραλντίνο στον Υπηρέτη δύο αφεντάδων (1999). Έχει πρωταγωνιστήσει στις ταινίες μικρού μήκους Ο Γκάγκος του Π. Φαφούτη (Βραβείο Φεστιβάλ Δράμας, 2000) και Κτήμα Αρμονία του Ν. Σπανού και τις τηλεοπτικές σειρές Χωρικά ύδατα, Ουδέν πρόβλημα, Είσαι το ταίρι μου, Φάε τη σοκολάτα σου, Αχ και νάξερες, Πεθαίνω για σένα, Κόκκινος κύκλος, 10η εντολή
ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ, www.kalamataculture.gr
Φαρών και Ασίνης 11, 24100 Καλαμάτα, τηλ.: 27210 95611, fax: 27210 95614, e-mail:
ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΩΔΕΙΟ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ, Πλατεία Βιλλεαρδουϊνου, 24100, τηλ.: 27210 21881, fax: 27210 81885