Μαθητής ακόμη πήρε το
βάπτισμα του πυρός στη δημοσιογραφία, εκδίδοντας μαζί με τον συμμαθητή του Τάσο
Βουρνά, τη χειρόγραφη εφημερίδα «Ο μαθητής».
Έκτοτε η πένα έγινε η προέκταση του χεριού του, καθώς έγραψε περίπου 180 θεατρικά έργα, πάνω από 1500 τραγούδια, 47 σενάρια που έγιναν ταινίες με ιδιαίτερη εμπορική και καλλιτεχνική επιτυχία-αρκετά σε συνεργασία με τον Χρήστο Γιαννακόπουλο, και πλήθος ευθυμογραφημάτων και χρονογραφημάτων.
Το πρώτο θεατρικό του
έργο ήταν η μουσική ηθογραφία «Ο βασιλιάς του χαλβά» (σε συνεργασία με τον
Μήτσο Βασιλειάδη), που ανέβηκε στη σκηνή του θεάτρου Κοτοπούλη, από το θίασο
του Πέτρου Κυριακού.
Ακολούθησαν τα έργα:
«Παύσατε πυρ»,«Η πολεμική Αθήνα»,«Μπράβο Κολονέλλο», «Φινίτα λα μούζικα», «Η
ζωή συνεχίζεται», «Γαλάζιος ουρανός», «Φτερό στον άνεμο», «Χάι
Χίτλερ», «Το χωνί, Καλώς ήρθατε», «Ο Ακίνητος που κουνήθηκε», «Οι άνθρωποι του 49», «Ανώμαλη προσγείωση», «Οι δικοί μας άνθρωποι», «Κάθε πράγμα στον καιρό
του», «Τα φώτα…του Φώτη»
και άλλα τα οποία έγιναν ιδιαίτερα γνωστά από τη
μεταφορά τους στο κινηματογράφο, όπως είναι τα:
«Αλίμονο στους νέους»,
«Χτυποκάρδια στο θρανίο», «Υπάρχει και φιλότιμο», «Μια κυρία ατυχήσασα», «Το
ξύλο βγήκε από τον Παράδεισο», «Ούτε γάτα, ούτε ζημιά», «Οι Γερμανοί
ξανάρχονται» κ.ά.
Εκτός όμως από ένας έξοχος χειριστής του λόγου, ο Αλέκος Σακελλάριος υπήρξε και ένας σπουδαίος σκηνοθέτης.
Για πρώτη φορά ανέλαβε το
ρόλο του σκηνοθέτη, ,κατόπιν επιμονής του Φιλοποίμονα Φίνου, σκηνοθετώντας την
ταινία «Παπούτσι από τον τόπο σου», της οποίας το σενάριο είχε γράψει ο
«κυρ-Αλέκος».
Ιδιαίτερα επιτυχημένος
ήταν ο Αλέκος Σακελλάριος και ως στιχουργός. Με συνεργάτες συνθέτες όπως ήταν ο
Μιχάλης Σουγιούλ, ο Κώστας Γιαννίδης, ο Μάνος Χατζιδάκις, ο Σταύρος Ξαρχάκος, ο
Γιώργος Ζαμπέτας κ.ά, έγραψε τους στίχους τραγουδιών που έγιναν μεγάλες
επιτυχίες της εποχής:
«Σαν κι απόψε», «Άστα τα μαλλάκια σου», «Υπομονή», «Ο
γλάρος», «Θέλω τα ώπα μου», «Τράβα μπρος», «Υπομονή», κ.α.