{mosimage}Η Βάσω Μανωλίδου ή
Βασούλα, όπως συνήθιζαν να την αποκαλούν οι φίλοι και οι θαυμαστές
της, υπήρξε μια από τις πιο σημαντικές Ελληνίδες ηθοποιούς της γενιάς
της.
Το 1943 πέρασε στο ελεύθερο θέατρο συγκροτώντας θίασο με τους Γιώργο Παππά και Νίκο Δενδραμή, με τους οποίους παρουσίασε τα έργα:Φοίτησε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και πραγματοποίησε το θεατρικό της ντεμπούτο τον Απρίλιο του 1932 από τη σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, ερμηνεύοντας ένα μικρό ρολάκι στη Βαβυλωνία του Δημ. Βυζάντιου.
Για εννέα περίπου χρόνια ανήκε στο δυναμικό του Εθνικού Θεάτρου, παίζοντας δίπλα στα ιερά τέρατα της σκηνής, όπως οι: Νίκος Παρασκευάς, Κατερίνα, Αιμίλιος Βεάκης, Κατίνα Παξινού, Ελένη Παπαδάκη, Αλέξη Μινωτή, κ.ά.
- «Για ένα όμορφο κορίτσι» του Ζακ Ντεβάλ
- «Λάζαρος ο Β΄» (Σπίτι και ομορφιά, του Σώμερσετ Μωμ)
- «Φωτεινή Σάντρη» του Γρηγόρη Ξενόπουλου κ.α.
Θεατρικό ζευγάρι έγινε για αρκετά χρόνια με τον Γιώργο Παππά και μετά από πολλές επιτυχίες επέστρεψε οριστικά στο Εθνικό Θέατρο (είχε ενταχθεί στο δυναμικό του τη διετία 1950-52) συμμετέχοντας σε μερικές από τις σημαντικότερες παραστάσεις της Εθνικής μας Σκηνής:
- «Μαρία Στούαρτ» του Σίλλερ
- «Φάουστ», του Γκαίτε
- «Ο Γλάρος» του Τσέχωφ
- «Το ημέρωμα της στρίγκλας» του Σαίξπηρ
- «Ένας ιδανικός σύζυγος» του Ουάιλντ
- «Γυάλινος κόσμος» του Ουΐλλιαμς
- «Ευτυχισμένες μέρες» του Σάμουελ Μπέκετ κ.α.
Η παρουσία της στον κινηματογράφο περιορίστηκε στις ταινίες:
- «Έξω φτώχεια!» του Δημ. Γαζιάδη
- και «Το σταυροδρόμι του πεπρωμένου» (1931) του Τζ. Μπερνούτσιο (1954).