{mosimage}Όλα έγιναν μέσα μας διότι είμαστε εμείς, πάντα εμείς και ούτε λεπτό οι ίδιοι. DENIS DIDEROT, Refutation d’Helvetius
Mε εικόνες που μοιάζουν υπερρεαλιστικές  ο Σταύρος Διακουμής προσπαθεί να αναπαραστήσει αυτό που όλοι αποτασσόμαστε σαν σκέ-ψη, υφίσταται όμως ως πραγματικότητα: η παραμόρφωση, την οποία πρώτα ο ίδιος βίωσε ως ενεργό μέλος της κοινωνίας μας. 

Σταθεροί παρατηρητές ενός κινούμενου κόσμου και ταυτόχρονα οι ίδιοι μέτοχοι μίας διαδικασίας, που μας θέτει αντικείμενο παρατήρη-σης, περιδιαβαίνουμε σε αστικά τοπία ως δέκτες και πομποί εικόνων που από την ταυτότητά τους θα γνωρίσουμε μόνο την παραμορφωμένη τους διάσταση.





{mosimage}
Η σκέψη μας αιχμαλωτίζεται από αυτές που θα επικε-ντρώσουμε την προσοχή μας – είτε από προσωπική μας επιλογή, είτε επειδή έτσι μας επιβλήθηκε, καθώς το διαυγές εναλλάσσεται με οπτικά φράγματα –  ποκρυσταλλώνοντας μέσα από τον οντολογικό χρόνο, έναν δεύτερο, προσωπικό μας, ψυχολογικό χρόνο.
 
Ο άνθρωπος ανέκαθεν προσπαθούσε να διαφυλάξει τη σωματική του ακεραιότητα. Ακόμη και όταν παρουσιαστούν κάποιες απώλειες της αρτι-μέλειας – είτε εκ γενετής, είτε στην πορεία της ζωής – άγνωστοι ως τότε, αλλά ισχυροί ενστικτώδεις μηχανισμοί τίθενται σε κίνηση με σκοπό την ε-πιβίωση. Με τον ίδιο τρόπο προσπαθεί σήμερα να επιβιώσει και η εσωτερική μας οντότητα, παρά τις παραμορφώσεις τις οποίες υφίσταται.
{mosimage}
Ο άνθρωπος του 21ου αιώνα, δέκτης πολλαπλών ειδώλων και πληροφοριών, έχει να δώ-σει ακόμη έναν αγώνα: αυτόν για τη διατήρηση της πνευματικής του υπό-στασης και ακεραιότητας. Ο πολιτισμός μας, ο χαρακτηριζόμενος ως ‘τεχνικός’ ακρωτηριάζει τη ψυχική μας εμβέλεια, αφού πρώτα ναρκώσει το πνεύμα της ελευθερίας και της ανεξαρτησίας μας. Εξωραΐσαμε την αναπηρία μας αυτή στ’ όνομα της προόδου.


{mosimage}
Ωστόσο, παρά την παρωπιδική μας συμπεριφορά, τα αποτελέ-σματα της εσωτερικής μας ελαττωματικότητας είναι πασιφανή. Η έκθεση του Σταύρου Διακουμή εγκαινιάζεται την Τρίτη  9 Ια-νουαρίου στις 20:00 στον