Ο Παναγιώτης Νάτσης εμφανίζεται για πρώτη φορά στην σκηνή του Θεάτρου Τέχνης <<Κάρολος Κουν>> σε ένα απαιτητικό έργο ο <<Πατέρας>> του Αύγουστου Στρίντμπεργκ. Υποδύεσαι τον ρόλο του Νιέντ θα ήθελες να μας πεις κάποια χαρακτηριστικά του; Βρίσκεις κάποια κοινά χαρακτηριστικά με εσένα;
Ο Νιέντ είναι νέος, επιρρεπής στις γυναίκες, όχι ιδιαίτερα μορφωμένος, βαθιά θρησκευόμενος και τυφλά αφοσιωμένος στον ίλαρχο. Ένα κοινό χαρακτηριστικό μας θα μπορούσα να πω πως είναι ο σεβασμός που και εγώ, όπως και αυτός, δείχνω στους ανθρώπους που εκτιμώ.
• Ήταν ένας ρόλος που κατάφερες να τον προσεγγίσεις εύκολα;
Δεν θα έλεγα πως ήταν ιδιαίτερα προσιτός γιατί έπρεπε να μπω στο κλίμα του στρατού, που το σιχαίνομαι. Ο φαντάρος είναι μια φόρμα την οποία προσπάθησα να αποφύγω.
• Θεωρείς πως το έργο του Στρίντμπεργκ ο «Πατέρας» είναι επίκαιρο; Και γιατί;
Σε πρώτο επίπεδο ο Στρίντμπεργκ σε αυτό το έργο φαίνεται να ασχολείται με τη μάχη των δύο φύλων, θίγει όμως και θέματα αξιών, ένα από τα βασικότερα- που το βλέπουμε να συμβαίνει συχνά και στην κοινωνία του σήμερα- είναι ο στραγγαλισμός της ελεύθερης έκφρασης.
• Διανύουμε μία περίοδο κρίσης τόσο οικονομικής όσο και αξιών. Πιστεύεις πως το θέατρο επηρεάζεται;
Σίγουρα επηρεάζεται. Ο κόσμος του θεάτρου έγινε ακόμη πιο αβέβαιος για τους νέους που θα ήθελαν να ασχοληθούν επαγγελματικά, αλλά και η προσέλευση του κοινού στο θέατρο είναι μικρότερη. Επηρεάζεται όμως και το ρεπερτόριο, αφού για την επιλογή ενός έργου πλέον λαμβάνονται υπ’ όψιν ο αριθμός των προσώπων του έργου, οι απαιτήσεις των κουστουμιών και των σκηνικών και κυρίως, νομίζω, επιλέγονται έργα πιο ανάλαφρα. Είναι φανερό πως ο κόσμος θέλει περισσότερο να ψυχαγωγείται παρά να προβληματίζεται μέσα από το θέατρο πλέον.
• Πώς αντιδρά ένας καλλιτέχνης μπροστά στα οξυμένα κοινωνικά προβλήματα;
Πρέπει να έχει αυτιά, να τον απασχολούν τα όσα συμβαίνουν, να έχει και να εκφράζει άποψη και κυρίως να γίνεται μέσο προβληματισμού.
• Είναι η πρώτη σου εμφάνιση στο θέατρο. Πώς νιώθεις;
Νιώθω ενθουσιασμένος, τυχερός, θέλω να φανώ αντάξιος του έργου και των συνεργατών μου και αυτό μου δημιουργεί λίγο άγχος. Κυρίως όμως με χαροποιεί που βλέπω πως ακόμη και σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς δίνονται ευκαιρίες στους νέους.
• Τι είναι τελικά για εσένα το θέατρο;
Είναι ίσως ο μόνος τρόπος να πεις αυτά που θέλεις, χωρίς να σε καταδικάσει κανείς. Είναι από τη φύση του έτσι. Αυτό είναι που με ελκύει και με συναρπάζει.
Ο «Πατέρας» του Αυγούστου Στρίντμπεργκ συμπαραγωγή του ΔΗΠΕΘΕ Ρούμελης και του Θεάτρου Τέχνης «Κάρολος Κουν» ανεβαίνει στο υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης στις 23 Νοέμβρη 2012.
Την μετάφραση υπογράφει ο Νίκος Γκάτσος και τη σκηνοθεσία η Λίλλυ Μελεμέ.
Σκηνικά- Κοστούμια: Ελένη Δανδουλάκη
Παίζουν: Γιάννης Φέρτης, Μαρίνα Ψάλτη, Έρση Μαλικένζου, Δημήτρης Μυλωνάς, Φαίδων Καστρής, Παναγιώτης Νάτσης, Ιουλία Γεωργίου.